استرس یکی از پاسخ های بدن به شرایط تهدید، فشار و چالش است. افراد در موقعیت های مثبت یا منفی مختلفی ممکن است دچار استرس شوند. استرس در مواردی مثل تلاش برای برنده شدن در یک مسابقه ورزشی، نواختن درست پیانو در حضور دیگران و یا رعایت ضرب الاجل در محل کار، می تواند مفید باشد چون از این احساس استفاده مثبتی می شود. ولی استرس های دیگر مثل ترس از دست دادن شغل و یا ناتوانی در پرداخت صورت حساب ها، احساس ویرانگری است که می تواند سلامت ما را از بین ببرد.

مدت زمان استرس یکی از عوامل عمده ای است که میزان آسیب استرس برای سلامتی را تعیین می کند. استرس حاد اغلب شدید است ولی طولانی نمی شود. مثلا اگر قرار باشد کاری را در مدت زمان مشخصی تمام کنید استرس می گیرید ولی به محض تمام شدن کار، بدن شما از حالت فشار عصبی خارج می شود. در واقع، در این وضعیت استرس برای شما مفید بوده است چون شما را آماده حل این چالش کرده است. سیستم عصبی شما دو هورمون کورتیزول و آدرنالین را برای استرس تولید می کند و این باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود که هشیاری و انرژی ما را برای انجام کار بالا می برد.

مضر ترین نوع استرس، استرس مزمن است که غیرقابل کنترل است و اصلا معلوم نیست تا چه زمان ادامه دارد. داشتن یک شغل سخت، مراقبت از یک بیمار آلزایمری که برای ما مهم است، یا زندگی در فقر شدید می تواند باعث استرس مزمن شود. مشکلات طولانی مدت غیر قابل پیش بینی، مثل زندگی با همسری که مبتلا به سوء رفتار است نیز می تواند باعث استرس مزمن شود. وقایع آسیب  زا مانند تجاوز، بلایای طبیعی و یا جنگ می تواند باعث نوعی اختلال روانی به نام اختلال استرس پس از سانحه (posttraumatic stress disorder) شود.

استرس مزمن باعث احساس درماندگی و ناامیدی می شود که می تواند به افسردگی اساسی فرد منجر شود . استرس مداوم می تواند باعث بسیاری مشکلات دیگر، از جمله سندرم روده تحریک پذیر (irritable bowel syndrome) فشار خون بالا، بیماری های قلبی و ناباروری شود. رسیدگی و مراقبت از وضعیت های استرس  زا در زندگی می تواند کمک کند ذهن و بدن خود را سالم نگه دارید.