اندکی احساس ترس انسان را از خطرات حفظ می‌کند اما در صورتیکه این احساس غیرعادی شود با مشکلات روانشناختی و سلامت روان همراه خواهد بود.

محققان در یک بررسی جدید روی مداری از مغز مطالعه کرده‌اند که در پردازش احساس ترس نقش دارد و این یافته در نهایت می‌تواند به شناسایی گزینه‌های درمانی جدید در افراد مبتلا به اختلال‌های سلامت روان منجر شود.

از جنبه تکاملی ترس و اضطراب احساس‌های کاملا مفیدی هستند که فرد را از خطرات حفظ کرده و واکنشی معقول به موقعیت‌های خطرناک هستند.

زمانیکه احساس ترس متناسب با خطری باشد که فرد در آن قرار دارد واکنشی طبیعی و سازگار به حساب می‌آید. هرچند برخی از افراد واکنش‌های افراطی به موقعیت‌های استرس‌زا نشان می‌دهند.

به گفته کارشناسان، زمانیکه احساس ترس غیرمعمول باشد یا بیش از میزان تصور ادامه پیدا کند به عنوان اختلال اضطراب در نظر گرفته می‌شود.

اختلال اضطراب شامل طیف وسیعی از اختلال‌هاست که ۱۸ درصد جمعیت بزرگسال در آمریکا به آن دچار هستند.

تاکنون بررسی انجام گرفته روی نمونه‌های جانوری نشان داده بود که آمیگدال عامل کلیدی در پردازش احساس ترس است و هیپوکامپوس نقش کلیدی در شکل گیری خاطرات و اتفاقات احساسی بازی می‌کند.

هر چند محققان آمریکایی در مطالعه جدید معتقدند در آزمایشات قبلی کاملا بررسی نشده که چگونه این دو بخش در زمان حضور عامل محرکِ ترس‌آور تعامل دارند.

به همین دلیل در بررسی جدید مجراهای عصبی دخیل در پردازش احساس ترس و اضطراب در بشر مورد بررسی قرار گرفتند. در این بررسی الکترودهایی در قسمت آمیگدال و هیپوکامپوس ۹ نفر قرار داده و از آنان درخواست شده صحنه‌هایی از فیلم‌های ترسناک را مشاهده کنند.

آمیگدال بخش بادامی شکل در مغز است که در نزدیکی هیپوکامپوس قرار دارد و همچون مرکز اصلی پردازش احساسات و رفتارهای احساسی عمل می‌کند.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، این محققان در نهایت دریافتند آمیگدال و هیپوکامپوس در مواقعی‌که فرد، عامل محرک احساسی را تشخیص می‌دهد، به طور مستقیم بین هم سیگنال‌ رد و بدل می‌کنند.