رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض شایع دیابت است که به دلیل آسیب به رگ‌های خونی شبکیه چشم ایجاد می‌شود. این عارضه می‌تواند به تدریج منجر به کاهش بینایی یا حتی نابینایی شود. رتینوپاتی دیابتی به دلیل طولانی بودن دوره دیابت و عدم کنترل قند خون به خوبی اتفاق می‌افتد.

علل

رتینوپاتی دیابتی زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی کوچک شبکیه به دلیل سطح بالای قند خون آسیب می‌بینند. این آسیب‌ها می‌تواند به نشت مایعات یا خون از رگ‌ها منجر شود که سبب تجمع مایع در شبکیه و کاهش عملکرد بینایی می‌گردد. به مرور زمان، می‌توانند عروق جدید و غیرعادی در شبکیه تشکیل شوند که خطر خونریزی و مشکلات جدی‌تر را افزایش می‌دهند.

علائم

رتینوپاتی دیابتی در مراحل اولیه ممکن است بدون علامت باشد و فرد هیچ تغییری در بینایی خود احساس نکند. اما با پیشرفت بیماری، علائم زیر ممکن است ظاهر شوند:

• تاری دید
• دیدن لکه‌های سیاه یا سایه‌های کوچک
• مشکلات در دیدن رنگ‌ها
• کاهش میدان دید
• دیدن خطوط موج‌دار

تشخیص

برای تشخیص رتینوپاتی دیابتی، افراد مبتلا به دیابت باید به صورت منظم معاینات چشمی انجام دهند. پزشک از روش‌هایی مانند عکس‌برداری از شبکیه و آنژیوگرافی فلوروسین برای مشاهده دقیق رگ‌های خونی و شناسایی آسیب‌ها استفاده می‌کند.

درمان

درمان رتینوپاتی دیابتی به شدت و نوع آسیب‌ها بستگی دارد. در موارد خفیف، کنترل دقیق قند خون و فشار خون می‌تواند پیشرفت بیماری را کاهش دهد. اما در موارد پیشرفته‌تر، ممکن است نیاز به روش‌های درمانی زیر باشد:

• لیزر درمانی:  برای جلوگیری از نشت مایعات از رگ‌های آسیب‌دیده و کاهش رشد عروق غیرطبیعی
• تزریق داروها:  داروهای ضد رشد عروق درون چشمی برای کنترل التهاب و جلوگیری از رشد رگ‌های جدید
• عمل جراحی ویترکتومی:  برای خارج کردن خون یا بافت زخم از شبکیه در موارد شدید

پیشگیری

مهم‌ترین اقدام برای پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی، کنترل دقیق قند خون، فشار خون و سطح کلسترول است. همچنین، معاینات منظم چشم توسط متخصص چشم پزشکی برای تشخیص زودهنگام و پیشگیری از پیشرفت بیماری ضروری است.