نقرس یکی از بیماری های مفصلی است که در آن بلورهای رسوب اسید اوریک در مفصل (معمولا در مفصل ابتدای انگشت شست پا، و نیز مفاصل زانو، آرنج، مچ پا، مچ یا انگشتان دست) نشسته و باعث التهاب دردناک می شود. اسید اوریک محصول زائدی است که به طور معمول از طریق کلیه و ادرار دفع می شود.

اگر بدن اسید اوریک بیش از حد تولید کند یا کلیه نارسایی داشته باشد، بلورهای اسید اوریک در مکانمکان های خالی مفصل تجمع می کند (معمولا فقط یک مفصل مبتلا می شود). اگر چه نقرس اغلب در افراد بالای ۷۰ سال رخ می دهد، ولی یک ورژن از این بیماری که ارثی است بلافاصله پس از بلوغ در برخی مردان رخ می دهد. افرادی که دارو هایدیورتیک (diuretic) مصرف می کنند (دارو هایی که مایعات اضافی بدن را از بین می برد) بیشتر در معرض خطر ابتلا به نقرس هستند.

شبه نقرس (یا بیماری رسوب پیروفسفات کلسیمCPDD) هنگامی رخ می دهد که حملات آرتریت به جای این که توسط بلورهای اسید اوریک ایجاد شود، توسط کریستال پیروفسفات کلسیم دی هیدرات (calcium pyrophosphate dihydrate) ایجاد می شود. این بیماری مانند نقرس اغلب در سنین بالا رخ می دهد گرچه برخی جوانان، به ویژه مبتلایان به اختلالات تیروئید نیز دچار آن می شوند. علت بروز شبه نقرس هنوز ناشناخته است.

♦  علائم

علائم نقرس یا شبه نقرس درد شدید، قرمزی، داغی و تورم مفصل آسیب دیده است. فرد اغلب در حدود ۱۰۱ درجه فارنهایت تب می کند. حملات اغلب به طور ناگهانی رخ می دهد، اما افرادی که حملات مکرر دارند کم کم یاد می گیرند زمان بروز نشانه های اولیه حمله را تشخیص بدهند.

♦  تشخیص

اگر علائم شبه نقرس دارید حتی اگر خفیف است به نزد پزشک بروید تا مفصل آسیب دیده را بررسی کند و با مطالعه نمونه ای از مایع مفصلی تعیین کند علت درد تجمع اسید اوریک است یا بلورهای فسفات دی هیدرات کلسیم.

♦  درمان

اگر فقط یک حمله نقرس داشته اید، پزشک برای تان داروی ضد التهابی غیر استروئیدی غیر از آسپرین (aspirin)، مانند ایبوپروفن (ibuprofen) یا ناپروکسن (naproxen) توصیه خواهید کرد. آسپرین برای درمان نقرس استفاده نمی شود چون ممکن است با دفع کریستال  های اسید اوریک در ادرار تداخل داشته باشد اما آسپرین برای درمان شبه نقرس استفاده می شود. پزشک برای تسکین التهاب و درد. مفصل کلشیسین (colchicine) تجویز می کند و در مواردی برای کاهش التهاب مفصل یک داروی کورتیکواستروئید (corticosteroid) به مفصل آسیب دیده تزریق می کند. معمولا درمانی غیر از این لازم نیست.

اگر حملات مکرر نقرس رخ بدهد پزشک برای جلوگیری از حملات دارو هایی مانند آلوپورینول (allopurinol)، پروبنسید (probenecid) یا سولفین پیرازون (sulfinpyrazone) تجویز می کند. پزشک می گوید بیمار برای رقیق شدن ادرار باید آب بیشتری بنوشد و دست از نوشیدن الکل بردارد چون الکل توان بدن برای دفع اسید اوریک را کم می کند. بیمار باید از خوردن غذاهای پروتئینی، به خصوص گوشت  هایی مانند جگر و قلوه پرهیز کند چون پروتئین سطح اسید اوریک خون را افزایش می دهد. در موارد معدودی پزشک برای برداشتن بلورهای اسید اوریک که در یک مفصل جمع شده است عمل جراحی می کند.