(تواسکلروز) به انگلیسی: (Otosclerosis) به معنی رشد غیرطبیعی و تدریجی استخوان در گوش میانی است. این رشد مانع عملکرد طبیعی استخوان رکابی )یکی از استخوان های گوش میانی) که مسئول انتقال صداست شده و از این طریق سبب کاهش شنوایی مزمن انتقالی (Chronic conductive hearing loss) می شود. اتواسکلروز معمولاً ابتدا از یک گوش آغاز می شود ولی نهایتا هر دو گوش را مبتلا می سازد.

علائم شایع : کاهش شنوایی تدریجی و پیشرونده، وزوزگوش، شنوایی بهتر در محیط های شلوغ نسبت به محیط های ساکت است. در اودیومتری معمولاً در فرکانسهای پایین کاهش شنوایی شدیدتر است. در مراحل پیشرفته بیماری، کاهش شنوایی حسی – عصبی (SNHL) نیز داریم.

♦  بیماری زایی

علت این اختلال به نظر می رسد ارثی (احتمالا اتوزومال غالب) باشد. بیماری در نیم درصد جامعه تشخیص داده می شود البته شیوع آن بسیار بیشتر است ولی اغلب مبتلایان بدون علامت هستند. به نظر می رسد ما ابتدا یک مرحله رشد استخوان اسفنجی و پرعروق در کانونهای مختلف اسخوآن های گوش میانی داریم. سپس اسکلروز استخوانی داریم که موجب چسبیدن استخوان رکابی به دریچه بیضی حلزون شنوایی می شود.

درمان معمولاً عبارتست از جراحی برای برداشت استخوان رکابی و جایگزین کردن آن با استخوان مصنوعی (stapedectomy). اغلب با این جراحی شنوایی حداقل به طور نسبی اصلاح می گردد.ممکن است به جای درمان جراحی از سمعک استفاده شود.