اضافه وزن و چاقی عامل مهم خطرساز و تهدید کننده بیماری های غیرواگیر از جمله بیماری قلبی – عروقی (سکته قلبی و مغزی)، دیابت نوع ۲ و برخی سرطان ها هستند.

چاقی به شرایطی گفته می شود که افزایش توده چربی بدن در اندازه ای باشد که سلامت را به خطر اندازد.

وزن بدن زمانی افزایش می یابد که مقدار انرژی که از خوردن غذا به دست می آ ید از مقدار انرژی که با فعالیت روزمره سوزانده و مصرف می شود، بیشتر باشد. اگر مقدار افزایش وزن در حدی باشد که مقدار نمایه توده بدنی بین ۲۹٫۹ تا ۲۵ کیلوگرم بر مترمربع باشد، اضافه وزن و اگر ۳۰ و بالاتر باشد، چاقی محسوب می شود.

چه عللی باعث چاقی می شوند؟

•  مصرف غذاهای پرانرژی مانند مواد قندی و چربی ها، پرخوری و بی علاقگی به میوه ها و سبزی ها.
• کم تحرکی
•  افرادی که با افزایش سن، کم تحرک هستند و بیشتر می خوابند و بالطبع نیاز به انرژی کمتری دارند، اما دریافت انرژی یعنی مواد غذایی را که مصرف می کنند به مقدار لازم کاهش نمی دهند.
• بیماری هایی که سبب کاهش فعالیت می شوند مانند بیماری های استخوانی مفصل مانند آرتروز
•  اختلال در فعالیت برخی از غدد داخلی بدن مانند کم کاری غده تیروئید
•  زمینه ارثی چاقی

اضافه وزن و چاقی چه عوارضی دارد؟

• هر چه وزن بیشتر باشد، قلب مجبور است سخت تر کار کند. چاقی سبب بروز بسیاری از بیماری ها می شود که برخی از آن ها عبارتند از بیماری های قلبی – عروقی (مانند سکته قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا)، عوارض ریوی، دیابت، بیماری کبد و مجاری صفراوی (مانند سنگ کیسه صفرا و مجاری صفراوی، سیروز کبدی و …)، نقرس، آرتروز و درد مفاصل، برخی سرطان ها مانند (سرطان رحم)، فتق و ایجاد واریس.
• اما به خاطر بسپارید که اگر بتوان وزن را کم کرد و به وزن مناسب رسید می توان از بروز همه این مشکلات تا حد زیادی جلوگیری کرد.
• پایین آوردن وزن تا رسیدن به حد مطلوب باید تدریجی و مداوم باشد و این بسیار بهتر و سالم تر از کم کردن سریع وزن است. بهترین راه برای این کار، افزایش فعالیت بدنی، اصلاح رژیم و عادت های غذایی و کاهش مصرف انرژی است )یعنی مصرف غذاهای پرانرژی مانند غذاهای چرب و شیرین را کاهش دهید)

♦  توصیه های بهداشتی برای جلوگیری از چاقی

 رژیم غذایی:

رعایت برنامه غذایی و تغذیه صحیح سبب می شود که ضمن تامین نیازمندی های اصلی مواد مغذی از زیاده روی در مصرف غذا خودداری و سلامتی تضمین شود. بنابراین:

•  مصرف غذاهای چرب یعنی مصرف لبنیات پرچربی، روغن، کره، گوشت قرمز پرچربی، کله و پاچه، سیرابی و شیردان، جگر، مغز، قلوه، دل، سس سالاد و پوست مرغ را به حداقل برسانید.
•  غذاها را بیشتر به صورت آب پز، بخارپز یا کباب شده تهیه کنید.
•  از مواد غذایی فیبردار مانند سبزیجات مختلف، میوه ها، نان سبوس دار، حبوبات (لوبیا، عدس، نخود، ماش، لپه و باقلا) و غلات (برنج، گندم سبوس دار و جو با پوست) بیشتر مصرف کنید.
•  بهتر است تخم مرغ خصوصا زرده آن را حداکثر هفته ای دو عدد مصرف کنید.
•  بهتر است برای پخت و پز از روغن مایع استفاده کنید.
•  مصرف غذاهای پرانرژی نشاسته دار و دارای قند زیاد مانند انواع ماکارانی، سیب زمینی، نان و برنج به خصوص مصرف قند و شکر (قند خالص)، نوشابه های شیرین، شیرینی و شکلات را به حداقل برسانید.
• از مصرف غذاهای آماده پرانرژی (غذاهای فوری یا میان وعده) مانند چیپس، پیراشکی، سمبوسه، سوسیس و کالباس حتی الامکان بپرهیزید.
•  وعده های غذا خوردن را افزایش دهید ولی میزان غذای مصرف شده در هر وعده را کم کنید. نوع غذا خیلی مهم تر از مقدار آن است. در ساعات منظم غذا بخورید.

ورزش:

• سمت دیگر ترازوی تعادل وزن، ورزش است. قرار دادن ورزش در برنامه زندگی روزمره همچون خواب و غذا امری ضروری است. بهترین، آسان ترین و مناسب ترین ورزش پیاده روی است که با سرعت متوسط (حدی که در عین فعالیت قادر به صحبت باشید) انجام شود.
•  اگر بالای ۴۰ سال هستید، حتی اگر بیماری خاصی ندارید قبل از شروع ورزش یا افزایش فعالیت بدنی با پزشک مشورت کنید. ضمنا باید توجه داشت افراد مسن، بیماران قلبی، افراد مبتلا به بیماری های مفصلی و مبتلایان به آسم باید قبل از اقدام به ورزش مورد معاینه پزشک قرار بگیرند.
•  اگر فقط فعالیت بدنی افزایش یابد در حد محدودی باعث کاهش وزن می شود، بنابراین باید حتما با مصرف کمتر مواد غذایی همراه باشد.
•  توصیه می شود حداقل هفته ای سه مرتبه و ترجیحا هر روز و هر بار به مدت نیم ساعت تمرینات ورزشی با شدت متوسط انجام دهید. می توانید این مدت را به مدت های کوتاه تر حداقل ۱۰ یا ۱۵ دقیقه ای تقسیم کنید و در روز دو یا سه  مرتبه ورزش کنید.
•  در کارهای روزمره، فعالیت خودتان را زیاد کنید. چاقی فقط یک مشکل زیبایی نیست. همانطور که گفتیم وزن اضافی سلامت شما را به خطر می اندازد. پس به محض اینکه به وزن مناسب رسیدید برای نگهداری آن باید به ورزش و خوردن غذای متعادل و مناسب ادامه دهید.

♦​  چاقی (Overweight)

(چاقی) وضیعت پزشکی است که بافت چربی بیش از حد طبیعی در بدن فرد انباشته شده باشد. انباشت بیش از حد بافت چربی می تواند باعث پسرفت شاخص های سلامتی، از جمله کاهش میانگین طول عمر و/یا کاهش کیفیت زندگی گردد شایع ترین روش برای تخمین چاقی استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. شاخصی که با تقسیم کردن وزن شخص بر حسب کیلوگرم بر توان دوم قد وی بر حسب متر به دست میاید. طبق تعریف هنگامی که شاخص توده بدن از ۳۰ (kg/m^۲) بیشتر شود، ۳۰ kg/m^۲، آن فرد چاق محسوب می شود.

دلایل متنوعی برای علت چاقی ارائه شده است. اما مهمترین علت موثر در چاقی و اضافه وزن، عبارت است از تمایل بدن ما برای ذخیره انرژی بصورت چربی این تمایل به صورت تکاملی به انسان امروزی به ارث رسیده است. هزاران سال پیش، اجداد انسان امروزی به دلیل نحوه تغذیه که عبارت بود از دوره های پرخوری، و انتظار طولانی مدت برای پیدا کردن دوباره غذا، توانایی ذخیریه انرژی به صورت بافت اضافه چربی را به دست آوردند. مکانیسم و عوارض چاقی  wikirahnama.com

مرض چاقی احتمال ابتلا به بیماری های گوناگون، به خصوص بیماری های قلبی، دیابت نوع دوم، آپنه مسدود کننده خواب، انواع مشخصی از سرطان، آرتروز استخوان و آسم را افزایش می دهد. مرض چاقی بیشتر به وسیله ترکیب بیش از اندازه انرژی غذایی ورودی، تحرکات بدنی کم، و استعداد ژنتیکی، ایجاد می شود. هرچند اندک مواردی در ابتدا به وسیله ژن، اختلالات غدد درون ریز، داروها یا امراض روانی ایجاد می شوند. به عنوان شاهدی بر این نظریه، برخی از افراد چاق با وجود کم غذا خوردن، به دلیل محدود بودن متابولیسم کند بدن، دچار افزایش وزن می گردند.

به طور میانگین، افراد چاق میزان مصرف انرژی بیشتری نسبت به همتایان لاغر خود دارند که این امر به دلیل میزان انرژی لازم برای نگهداری کردن از بدنی که دارای اضافه وزن است، می باشد رژیم غذایی و تمرینات ورزشی راه حل های اصلی مرض چاقی می باشند. کیفیت رژیم غذایی را می توان با کاهش مصرف غذاهای پرانرژی، مانند غذاهای پرچرب و شیرین، و همچنین استفاده بیشتر از غذاهای گیاهی رژیمی، افزایش داد. داروهای ضد چاقی ممکن است جهت کاهش اشتها یا جلوگیری از جذب چربی، در کنار یک رژیم غذایی مناسب استفاده شوند.

اگر رژیم غذایی، ورزش و دارو مؤثر نباشند، بالن شکمی می تواند به کاهش وزن کمک کند؛ یا ممکن است جراحی برای کاهش حجم شکم و / یا طول روده، به جهت ایجاد سیری زودرس و کاهش توانایی جذب مواد مغزی، انجام گیرد.

مرض چاقی، با افزایش شیوع در بزرگسالان و کودکان، یکی از عمده ترین علل قابل پیشگیری مرگ و میر در سرتاسر جهان می باشد، و صاحب نظران آن را به عنوان یکی از جدی ترین مشکلات سلامت عمومی در قرن بیست و یکم می دانند مرض چاقی در بسیاری از مناطق مدرن جهان، (مخصوصا درجهان غرب) به عنوان لکه دار شدن شناخته می شود؛ با این وجود در گذشته در بسیاری از موارد چاقی به عنوان سمبول توانگری و باروری شناخته می شده است و هم اکنون نیز در برخی نقاط جهان این عقیده وجود دارد.

♦  دسته بندی

"مرض چاقی" عبارت است از یک سری شرایط پزشکی که چربی اضافی بدن به صورت وسیع انباشته شده و ممکن است اثراتی زیان بار بر سلامتی داشته باشد مرض چاقی به وسیله شاخص جرم بدن و ارزیابی های بیشتر از شرایط توزیع چربی به وسیله نسبت کمر-کفل و فاکتورهای کلی وضعیت خطرپذیری قلبی-عروقی تعریف می شود BMI به شدت به دو عامل مقدار درصد چربی بدن و مقدار مطلق چربی بدن وابسته می باشد.

در کودکان وزن مناسب با توجه به سن و جنسیت متفاوت می باشد. مرض چاقی در کودکان و نوجوانان را، نمی توان با یک عدد معین، مشخص کرد؛ اما با توجه به گروه های تجربی نرمال، اصولا مرض چاقی با BMI بزرگ تر از ۹۵ درصد مشخص می گردد. اطلاعات مرجعی که این درصدها را دربر دارند، از تاریخ ۱۹۶۳ تا ۱۹۹۴ ثبت شده اند و از این روی دربر گیرنده اثرات افزایش وزن های اخیر نمی باشد.

 BMI  با تقسیم کردن وزن شخص مورد نظر بر مجذور قد وی محاسبه می شود.

کلی ترین تعریف استفاده شده در سال ۱۹۹۷ توسط سازمان جهانی بهداشت ارائه شده و در سال ۲۰۰۰ منتشر شد. مقادیر ارائه شده، در جدول سمت راست قرار دارند انجام برخی اصلاحات در تعاریف WHO برای برخی بدن های خاص صورت گرفته است. در تقسیم بندی های مربوط به جراحی، دسته III چاقی نیز به دسته بندی های اخیر اضافه شده، که بحث بر سر مقادیر دقیق داده های آن، کماکان ادامه دارد.

• به ازای BMI ≥ ۳۵ یا BMI ≥ ۴۰ "چاقی شدید"
• به ازای BMI ≥ ۳۵ یا BMI ≥ ۴۰–۴۴٫۹یا BMI ≥ ۴۹٫۹"چاقی مرضی"
• به ازای BMI ≥ ۴۵ یا BMI ≥ ۵۰ "چاقی مفرط"

از آن جا که آسیایی ها به دلیل داشتن BMI کمتر از سفید پوستان دچار رشد منفی سلامتی می باشند، برخی کشورها معنی دیگری برای مرض چاقی در نظر گرفته اند. چنان که در ژاپن مرض چاقی به عنوان هر BMI بیشتر از ۲۵ تعریف می شود در حالیکه در چین برای آن عدد بزرگتر از ۲۸ ملاک است.

♦  تأثیر بر سلامتی

وزن زیاد بدن عامل بیماری های متفاوتی می باشد، به خصوص بیماری هایی از قبیل: بیماری قلبی-عروقی، دیابت نوع دوم، آپنه مسدودکننده خواب، انواع خاصی از سرطان، آرتروز و آسم در نتیجه مرض چاقی به عنوان عامل کاهش عمر متوسط شناخته می شود براساس آمار موجود، میزان مرگ و میر ناشی از چاقی از مجموع مرگ و میر ناشی از چهار سرطان شایع ریه، سینه، روده و پروستات بیشتر است.

♦  مرگ و میر

مرض چاقی به عنوان یکی از علل قابل پیشگیری مرگ و میر در سرتاسر جهان شناخته می شود مطالعات وسیع آمریکایی ها و اروپایی ها نشان داده است که احتمال مرگ در BMI ۲۰–۲۵ kg/m^۲، در افراد غیر سیگاری، و BMI ۲۴–۲۷ kg/m^۲ در افراد سیگاری، در کمترین حالت خود قرار دارد. در افراد سیگاری با افزایش در مقدار هر دو مورد BMI و استعمال سیگار، خطر افزایش می یابد. BMI

بیش از ۳۲ در میان زنانی که سابقه بیش از ۱۶ سال پریود را دارند، باعث دو برابر شدن میزان مرگ و میر می شود در آمریکا تخمین زده شده است چاقی منجر به افزایش ۱۱۱۹۰۰ تا ۳۶۵۰۰۰ مرگ و میر در طول یک سال شده است این در حالی است که یک میلیون (۷٫۷٪) از مرگ و میر اروپا مربوط به اضافه وزن می باشد به طور متوسط، چاقی طول عمر را حدود ۶ تا ۷ سال کاهش می دهد BMI بین ۳۰ تا ۳۵ متوسط طول عمر را بین ۲ تا ۴ سال کاهش می دهد در حالی که چاقی شدید (BMI بیشتر از ۴۰) متوسط طول عمر را حدود ۱۰ سال کاهش می دهد.

♦  بیماری

چاقی خطر بسیاری از وضعیت های فیزیکی و ذهنی را افزایش می دهد. این همایندی های مرضی اغلب به صورت سندرم متابولیک، نشان داده می شوند که ترکیبی است از اختلالات پزشکی شامل: دیابت نوع دوم، فشار خون بالا، بالا بودن کلسترول خون و بالا بودن تری گلیسرید خون بر اساس یک گزارش که در انگلیس تهیه شده است، سطوح در حال افزایش چاقی و وزن های غیر سالم می تواند با ۶۷۰ هزار مورد اضافی سرطان در ۲۰ سال آینده ارتباط داشته باشد.

این دشواری ها یا به طور مستقیم در اثر چاقی به وجود می آیند یا به طور غیرمستقیم به مکانیزم هایی مربوط می شوند که دارای یک علت مشترک نظیر رژیم غذایی ضعیف یا یک سبک زندگی بی تحرک هستند. شدت ارتباط بین چاقی و وضعیت های خاص متفاوت است. یکی از قوی ترین آن ها ارتباط با دیابت نوع دوم است. چربی زیاد بدن در ۶۴٪ موارد در مردان و در ۷۷٪ موارد در زنان علت دیابت است.

پیامدهای سلامتی در دو طبقه بزرگ قرار می گیرند: آن هایی که به اثرات افزایش توده چربی مربوط می شوند (نظیر آرتروز، آپنه انسدادی در خواب، بدنامی اجتماعی و آن هایی که دلیلشان افزایش تعداد سلول های چربی دیابت، سرطان، بیماری عروق قلب، بیماری کبد چرب غیرالکلی) است. افزایش چربی بدن باعث تغییر پاسخ دهی بدن به انسولین و در نتیجه مقاومت در برابر انسولین می گردد. چربی انباشته همچنین یک حالت قابلیت تشدید التهاب، ایجاد می کند و یک حالت قابلیت تشدید لخته.

♦  تناقض بقا

اگرچه شواهد موجود مؤید پیامدهای منفی چاقی در اکثر افراد جامعه است، در برخی از زیرگروه ها با افزایش BMI ظاهراً سلامتی هم ارتقا یافته است، پدیده ای که با عنوان تناقض بقای چاقی شناخته می شود این تناقض اولین بار در سال ۱۹۹۹ در افراد چاق و دارای اضافه وزن که تحت همودیالیز قرار داشتند تعریف شد، و پس از آن در افراد دارای نارسایی قلبی و بیماری سرخرگ محیطی نیز مشاهده شده است (PAD).

در افرادی که دارای نارسایی قلبی بودند، آن هایی که دارای BMI بین ۳۰٫۰ و ۳۴٫۹ بودند نسبت به کسانی که وزن عادی داشتند کمتر دچار مرگ شدند. این امر به این حقیقت مربوط می شود که افراد هرچه بیشتر بیمار می شوند بیشتر کاهش وزن پیدا می کنند نتایج مشابهی در سایر انواع بیماری های قلبی به دست آمده است. در افراد دارای چاقی کلاس I و بیماری قلبی، سایر مشکلات قلبی نسبت به افراد دارای وزن عادی که بیماری قلبی هم دارند بیشتر نیست.

با این حال، در افرادی که دارای درجات بالاتر چاقی هستند، خطر سایر رویدادها بیشتر است. حتی پس از جراحی کنارگذر قلب، هیچ گونه افزایشی در مرگ و میر افراد چاق و دارای اضافه وزن مشاهده نشده است یک مطالعه نشان داد که بقای بهتر می تواند این طور توصیف شود که افراد چاق پس از رویداد قلبی بیشتر درمان می شوند یک مطالعه دیگر نشان داد که اگر کسی بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) را در افرادی که دارای PAD هستند در نظر بگیرد، مزایای چاقی از بین می رود.

♦  علت ها

در سطح فردی به نظر می رسد که ترکیبی از دریافت انرژی غذایی بیش از حد و کمبود فعالیت بدنی دلیل اغلب موارد چاقی است موارد بسیاری محدودی در درجه اول به دلایل ژنتیک، پزشکی، یا بیماری روانی می باشد از سوی دیگر، به نظر می رسد که افزایش نرخ چاقی در سطح اجتماعی به دلیل رژیم های کاملاً در دسترس و خوش طعم، وابستگی بیشتر به خودرو، و خطوط تولید ماشینی می باشد علل روانی نیز می تواند در افزایش وزن و چاقی موثر باشد. پژوهشگران دانشگاه کورنل دریافتند که محیط در هم ریخته، نامرتب و شلوغ در افزایش وزن بدن نقش دارد، اگر آشپزخانه کثیف و نامرتب باشد، احتمال این که به غذاهای پرکالری هجوم ببرید، بیشتر می شود که این خود تناسب اندام و سلامتی را در معرض خطر قرار می دهد.

مطالعه ای که در سال ۲۰۰۶ انجام شد، ده عامل احتمالی مؤثر بر افزایش چاقی در دوران اخیر را شناسایی کرده است: (۱) خواب ناکافی، (۲) مختل کننده های غدد درون ریز (آلوده کننده های محیطی که در سوخت و ساز لیپید دخالت می کنند)، (۳) تغییرپذیری کاهش یافته در دمای محیط، (۴) کاهش میزان دخانیات، زیرا استعمال دخانیات اشتها را کم می کند، (۵) افزایش استفاده از داروهایی که می تواند موجب اضافه وزن شود (مثلا آرام بخش های ناهمگون)، (۶) رشد نسبی نژاد و گروه های سنی که سنگین وزن تر هستند،

 (۷) بارداری در سنین بالاتر (که ممکن است موجب استعداد چاقی در بچه ها شود)، (۸) فاکتورهای ریسک وراژنتیک که با گذر نسل ها منتقل می شوند، (۹) انتخاب طبیعی برای بی ام ای بالاتر، و (۱۰) جفت گزینی که منجر به افزایش تمرکز فاکتورهای ریسک چاقی می شود این کار با افزایش واریانس جمعیت در وزن باعث افزایش افراد چاق می شود در حالی که شواهد محکمی در تأیید تأثیر این مکانیزم ها بر افزایش گسترش چاقی وجود دارد، شواهد هنوز هم قاطع نیست، و نویسندگان اعلام می کنند که این موارد احتمالاً کمتر از آن چه در پاراگراف قبل مطرح شد، تأثیرگذار هستند.

محققان انگلیسی نیز یک تغییر ژنتیکی خاص کشف کرده اند که بدن را از تولید یک پروتیین مهم که برای کنترل اشتها و مقابله با بیماری چاقی و دیابت نقش اساسی دارد، باز می دارد.تولید این پروتیین برای پردازش شماری از هورمون ها و انتقال دهنده های مغزی که اشتها، انسولین و سایر هورمون های را کنترل می کنند، مهم است.

♦  رژیم غذایی

سرانه میزان انرژی رژیم غذایی تفاوت چشمگیری میان مناطق و کشورهای مختلف دارد. همچنین این میزان با گذر زمان تغییر محسوسی داشته است از اوایل دهه ۱۹۷۰ تا اواخر دهه ۱۹۹۰ متوسط کالری در دسترس هر فرد )میزان غذایی که خریداری می شود) در تمام نقاط دنیا به جز اروپای شرقی افزایش داشته است. ایالات متحد با ۳۶۵۴  کالری برای هر فرد در سال ۱۹۹۶، بالاترین میزان دسترسی را داشته است این عدد در سال ۲۰۰۳ به ۳۷۵۴ افزایش یافت. در طول دهه ۱۹۹۰، اروپایی ها ۳۳۹۴  کالری برای هر فرد داشته اند، در منطقه درحال توسعه آسیا ۲۶۴۸  کالری برای هرفرد، و در منطقه پایین تر از صحرای آفریقا این عدد ۲۱۶۷  برای هر فرد بوده است.

در دسترس بودن گسترده راهنمایی های تغذیه ای تأثیر کمی بر مشکلات ناشی از پرخوری و انتخاب رژیم تغذیه ای نامناسب داشته است از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۰، میزان چاقی در ایالات متحد از ۱۴٫۵٪ به ۳۰٫۹٪ افزایش یافته است. در همین مدت، افزایشی در متوسط میزان انرژی غذایی مصرف شده رخ داد. برای زنان، متوسط افزایش برابر با ۳۳۵  کالری در روز بود (۱۵۴۲  کالری در ۱۹۷۱ و ۱۸۷۷  کالری در ۲۰۰۴)، در همین حال متوسط افزایش برای مردان، ۱۶۸  کالری در روز بود (۲۴۵۰  کالری در ۱۹۷۱ و ۲۶۱۸  کالری در ۲۰۰۴). بخش بیشتر این انرژی غذایی به دلیل افزایش مصرف کربوهیدرات بود و نه مصرف چربی منابع اصلی کربوهیدارت های اضافی، نوشیدنی های شیرین شده، که امروزه حدود ۲۵ درصد از انرژی غذایی روزانه جوانان را در امریکا شامل می شود و چیپس سیب زمینی است این نظر وجود دارد که نوشیدنی های شیرین شده در افزایش میزان چاقی نقش دارند.

با افزایش وابستگی جوامع به تراکم انرژی، وعده های غذایی مفصل، و وعده های غذای آماده، نگرانی در مورد ارتباط مصرف غذای آماده و چاقی بیشتر می شود در ایالات متحده، در فاصله سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۵، مصرف غذاهای آماده سه برابر و میزان دریافت انرژی غذایی از این وعده ها چهار برابر شده است سیاست گذاری کشاورزی و روش ها در ایالات متحده و اروپا منجر به کاهش قیمت غذا شده است. در ایالات متحده، اختصاص یارانه به غلات، سویا، گندم، و برنج براساس لایحه کشاورزی ایالات متحده باعث شده است تا مواد اولیه غذاهای فرآوری شده در مقایسه با میوه و سبزیجات ارزان باشد.

افراد چاق در مقایسه با افراد با وزن طبیعی، به طور پیوسته میزان غذایی که مصرف می کنند تا کمتر اعلام می کنند این مطلب هم با آزمون هایی که بر روی افراد در اتاق کالری سنج انجام می شود تأیید شده است و هم از طریق مشاهده مستقیم.

♦  شیوه زندگی بدون تحرک

شیوه زندگی بدون تحرک نقشی اساسی در چاقی دارد در سرتاسر جهان، تغییری اساسی در جهت کارهای کمتر نیازمند به نیروی بدنی بوده است، و امروزه حداقل ۶۰٪ از جمعیت دنیا تمرین بدنی ناکافی دارند مهمترین دلیل این امر افزایش استفاده از حمل و نقل ماشینی و رواج بیشتر فن آوری کاهنده کار خانه می باشد. به نظر می رسد در کودکان کاهشی در سطوح فعالیت جسمی به دلیل راه رفتن و تربیت بدنی کمتر رخ داده است گرایش ها در جهان نسبت به زمان تفریح فعال فعالیت جسمانی ناشفاف تر است.

سازمان بهداشت جهانی خاطرنشان می کند که مردم در سرتاسر دنیا سرگرمی های فعال کمتری دارند، در حالی که مطالعه ای در فنلاند حاکی از افزایشی در این زمینه است و مطالعه ای در امریکا نشان می دهد که فعالیت بدنی در اوقات فراغت تغییر چندانی نکرده است.

هم در کودکان و هم بزرگسالان، ارتباطی میان مدت زمان تماشای تلویزیون و خطر چاقی وجود دارد در یک بررسی مشخص شد که ۶۳ مورد از ۷۳ مطالعه انجام شده (۸۶٪) نشان می دهد که میزان چاقی در کودکان با افزایش قرار گرفتن در معرض رسانه ها، افزایش یافته است، که این میزان به نسبت زمانی که به تماشای تلویزیون می گذرد افزایش می یابد.

♦  ژنتیک

همانند بسیاری دیگر از وضعیت های پزشکی، چاقی نیز نتیجه فعل و انفعال بین ژنتیک و عوامل محیطی است. چند شکلی بودن در ژنهای گوناگون اشتهاء و متابولیسم را کنترل می کنند و زمانی که غذا و انرژی کافی وجود دارد زمینه را برای چاقی فراهم می کند.

از سال ۲۰۰۶ بیشتر از ۴۱ سایت در مورد گسترش چاقی در زمان وجود شرایط مناسب به وجود آمده اند افرادی با دو نمونه از ژن FTO ژن چاقی و توده چربی پیدا شده اند که به طور میانگین وزنشان ۴-۳ کیلوگرم بیشتر است و در مقایسه با افرادی که در خطر چاقی قرار ندارند، ۱٫۶ بیشتر در خطر هستند درصد چاقی که بر اساس جمعیت مورد آزمایش می توان به تنوع ژنها نسبت داد از ۶٪ تا ۸۵٪ است

چاقی یک ویژگی مهم در بسیاری از سندرمها مانند سندرم پرادر-ویلی و سندرم باردت-بیدل, سندرم کوهن, سندرم مُمو است. گاهی اوقات واژه “چاقی بدون سندرم” برای تشریح این وضعیت بکار می رود  در افرادی با چاقی مفرط زودرس ( که با توجه به شروع قبل از ۱۰ سالگی و توده بدنی که سه درجه استاندارد دیویشن بالاتر از معمول باشد، مشخص می شود) ۷٪ از آن ها دارای جهش یک نقطه ای  DNA هستند.

مطالعاتی که بر خلاف تمرکز بر ژنهای خاص، بر الگوهای وراثتی تمرکز کرده اند دریافته اند که ۸۰٪ از فرزندان والدینی که به چاقی مبتلا هستند چاقی والدینی، والدین چاق بوده اند، در مقایسه با کمتر از ۱۰٪ فرزندان والدینی که وزن معمول داشته اند به چاقی مبتلا می شوند فرضیه ژنهای مقتصد ادعا می کند که به دلیل کمبود رژیم غذایی در طول تکامل انسان، افراد متمایل به چاقی هستند.

توانایی آنان در دریافت فواید در دورهای کمیاب فراوانی از طریق ذخیره انرژی به صورت چربی در طول دوره هایی که تنوع غذایی در دسترس بوده، سودمند بوده است، و احتمال نجات افراد با ذخیره چربی بیشتر هم زیادتر بود. هر چند این تمایل به ذخیره چربی در جوامعی با ذخایر غذایی ثابت یک ناهنجاری بشمار می رود این تئوری با انتقادات زیادی روبرو شد و همچنین دیگر تئوریهای تکامل محور مانند فرضیه ژنهای توده ای و فرضیه رخ مانه توده ای مطرح گردید.

♦  سایر بیماری ها

برخی از بیماری های جسمی و ذهنی و مواد دارویی که برای درمان آن ها استفاده می شود، می تواند خطر ابتلا به چاقی را افزایش دهد. بیماری های دارویی که خطر چاقی را افزایش می دهند شامل چندین سندرم ژنتیکی نادر (در بالا لیست شده) همانند مادرزادی و شرایط اکتسابی است: هایپوتیرودیزم,کوشینگز سیندرم ,گروث هورمون دفیشنسی و ایتینگ دیس ادردر: بینگ ایتینگ دیس اوردر نایت ایتینگ سیندرم با این وجود چاقی به عنوان یک اختلال روانپزشکی به شمار نمی رود و در لیست بیماری های روانی قرار ندارد خطر اضافه وزن و چاقی در بیمارهایی با اختلالات روانپزشکی در مقایسه با افرادی که به این اختلالات مبتلا نیستند، بیشتر است.

ممکن است درمآن های خاص موجب اضافه وزن و یا تغییر در ترکیب بندی بدن شود؛ که شامل انسولین سولفونیلور آتیپیکال آنتیپ سایکتیک ,تیازولیدیندیون ,آنتی دپرزنت ,استریودز نمونه های خاص آنتی کالوانسنت ,فنیتوین ,والپروت ,پیزوتیفن و برخی از اشکال هورمونال کانتراسپشن.

♦  تصمیمات اجتماعی

در حالی که تاثیرات ژنتیکی برای درک چاقی مهم هستند، آن ها نمی توانند این افزایش دراماتیک را که در برخی از کشورهای خاص یا بطور همگانی دیده شده، تشریح کنند اگر چه این دیدگاه که مصرف انرژی زیاد موجب چاقی در افراد می شود، مورد قبول است، علل تغییرات در این دو عامل در مقیاس اجتماعی بیشتر مورد بحث است. تئوریهایی به عنوان علت این امر بیان شده است اما بسیاری معتقدند که این ترکیب عوامل گوناگون است..

رابطه بین طبقه اجتماعی و BMI بطور جهانی متفاوت است. یک بررسی در سال ۱۹۸۹ دریافت که در کشورهای توسعه یافته، زنان از طبقه اجتماعی بالا کمتر متمایل به چاقی بوده اند. هیچ تفاوت چشمگیری در میان مردان از طبقات اجتماعی مختلف دیده نشد. در جهان در حال توسعه زنان، مردان و بچه ها از طبقه اجتماعی بالاتر نسبت بیشتری از چاقی را دارا بودند نسخه جدید این بررسی که در سال ۲۰۰۷ انجام شد رابطه مشابه را دریافت، اما ضعیفتر بودند.

احساس شد که کاهش قدرت این رابطه به دلیل تاثیرات جهانی شدن باشد در میان کشورهای توسعه یافته، سطوح چاقی افراد بالغ و درصد نوجوانانی که دچار اضافه وزن هستند با عدم تساوی اقتصادی و عدم تساوی درآمد مرتبط است. رابطه مشابهی در میان ایالت های آمریکا دیده شده است: بسیاری از افراد بالغ حتی در طبقه اجتماعی بالاتر در ایالت های نا برابر دچار چاقی بودند.

توضیحات بسیاری برای روابط BMI و طبقه اجتماعی بیان شده است؛ که بیانگر این است که در کشورهای توسعه یافته ثروتمندان قادر با تامین مواد غذایی بیشتری هستند، آن ها بیشتر زیر فشار اجتماعی به منظور لاغر ماندن هستند، و فرصت های بیشتری همرا با توقعات برای تناسب جسمی را دارا می باشند. در کشورهای توسعه نیافته توانایی تامین غذا، مخارج بالای انرژی با کارگر و ارزش های فرهنگی علاقه به هیکل بزرگتر همچنین ممکن است نگرش ها نسبت به اندازه بدن در زندگی افراد، که به وسیله مردم مطرح می شود نقشی در چاقی داشته باشند.

تغییراتی در رابطه با BMI در طول زمان در بین دوستان٬برادرها و همسرها یافت شد استرس و داشتن موقعیت اجتماعی پایین خطر چاقی را افزایش می دهد.

سیگار اثر چشمگیری بر وزن افراد دارد. افرادی که زیاد سیگار مصرف می کنند به طور میانگین ۴٫۴ کیلوگرم در مردان و ۵ کیلوگرم در زنان در طول ۱۰ سال اضافه وزن پیدا می کنند با این وجود تغییرات میزان سیگار کشیدن تاثیر کمی بر نسبت کلی چاقی دارد.

در آمریکا تعداد بچه هایی که هر فرد دارد با خطر چاقی مرتبط است. خطر زنها به ازای هر بچه ۷٪ افزایش می یابد، در حالی که این میزان برای مردان ۴٪ است این امر تا اندازه ای با این حقیقت تشریح می شود که داشتن بچه های مستقل فعالیتهای جسمی را در والدین غربی کاهش می دهد.

در جهان در حال گسترش، شهرسازی نقشی را در افزایش نسبت چاقی بازی می کند. در چین نسبت کلی چاقی کمتر از ۵٪ است، در حالی که در بعضی از شهرها نسبت چاقی بیشتر از ۲۰٪ است.

اعتقاد بر این است که سوء تغذیه در اوایل زندگی در افزایش نسبت چاقی در کشورهای در حال توسعه نقش دارد تغییرات اقتصادی که در طول بازه های سوء تغذیه رخ می دهد ممکن است میزان ذخیره چربی را در زمانی که میزان انرژی زیادی در دسترس است، افزایش دهد.

همراه با اطلاعات همه گیری شناختی تعداد مطالعات زیادی تایید می کنند که چاقی با کمبودهای شناختی مرتبط است. گرچه این امر که چاقی موجب کمبودهای شناختی می شود یا بالعکس، در زمان حال نیز نامشخص است.

♦  عوامل مسری

مطالعه اثر عوامل مسری بر متابولیسم هنوز در مراحل اولیه خودش است. گات فلورا برای نمایش تفاوت بین انسآن های چاق و خمیده به وجود آمد. علائمی وجود دارد که گات فلورا در افراد چاق و خمیده می تواند بطور بالقوه متابولیسم را تحت تاثیر قرار دهد. به نظر می رسد این تناوب آشکار از متابولیسم بالقوه یک ظرفیت زیادتر برای کسب انرژی مرتبط با چاقی را به وجود می آورد. در حالی که این تفاوتها علت اصلی یا نتیجه چاقی هستند که هنوز بدون ابهام تلقی می شود.

ارتباط بین ویروسها و چاقی در انسآن ها و تعدادی گونه دیگر از حیوانات یافت شده است. میزان تاثیری که این ارتباط بر افزایش نسبت چاقی دارد هنوز مشخص نشده است.

♦  فیزیولوژی بیماری شناسی

در این شکل دو موش سفید با گوش های هم اندازه، چشمان سیاه، و بینی صورتی مشاهده می کنید. جسم موش سمت چپ تقریبا سه برابر موش سمت راست می  باشد.

در یک مقایسه، موشی که توانایی تولید لپتین را نداشت، در برابر موش نرمال (راست)، دچار مرض چاقی شده است (چپ) به طور خلاصه، بسیاری از مکانیزم های ممکن فیزیولوژی بیماری شناسی شامل افزایش و بر جای ماندن مرض چاقی می باشد این رشته تحقیقاتی تقریبا تا زمان کشف لپتین در سال ۱۹۹۴ به نتایج مهمی دست نیافت.

از زمان این کشف، مکانیزم های هورمونی بسیار دیگری مشخص شدند، که در تعدیل اشتها و غذای دریافتی، الگوهای ذخیره سازی بافت های چربی و افزایش مقاومت انسولین سهیم می باشند. پس از کشف لپتین، گرلین، انسولین، ارکسین، پی – وای – وای ۳-۳۶، کولیسیستوکینین، آدیپونکتین، مانند بسیار از دیگر واسطه ها، مورد مطالعه قرار گرفتند. آدیپوکینها واسطه هایی هستند که به وسیله بافت چربی تولید می شوند. به نظر می رسد نقش آن ها اصلاح کردن بسیاری از بیماری های مربوط به چاقی می باشد.

به نظر می رسد لپتین و گرلین مکمل یکدیگر در تأثیر بر اشتها می باشند. با تولید گرلین به وسیله معده، اشتهای کوتاه مدت کنترل می شود. (یعنی شخص در زمان خالی بودن معده غذا خورده و با پر شدن معده، دست از خوردن بردارد) لپتین به وسیله بافت های چربی تولید می شود که به ذخایر چربی بدن سیگنال بفرستد و اشتهای دراز مدت را کنترل کند. (یعنی زمانی که ذخایر چربی کم باشد بیشتر، و زمانی که ذخایر زیاد باشد کمتر غذا خورده شود) همچنین اثرگذاری لپیتین ممکن است بر فرد چاقی که دچار کمبود لپتین است، کم باشد.

به نظر می رسد بیشتر افراد چاق در برابر لپتین مقاوم بوده و دارای سطح بالایی از آن می باشند این چنین به نظر می رسد این مقاومت، نشان می دهد که چرا اثرگذاری لپتین برای متوقف کردن اشتها در اکثر افراد چاق مشاهده نمی شود.

یک تصویر گرافیکی از مولکول لپتین زمانی که لپتین و گرلین به صورت محیطی تولید می شوند، با عملکردی که بر روی دستگاه عصبی مرکزی دارند، اشتها را کنترل می کنند

به طور کلی، آن ها و دیگر هورمون های مرتبط با اشتها، بر روی هیپوتالاموس تأثیر می گذارند، قسمتی از مرکز مغز برای تنظیم غذای ورودی و انرژی مصرفی. چندین مسیر در داخل هیپوتالاموس وجود دارد که در انجام نقش آن در کامل کردن اشتها مشارکت می کنند. مسیر ملانوکورتین بهترین مسیر دریافتی می باشد مسیر با یک ناحیه از هیپوتالاموس آغاز می شود، هسته کمانی، که خروجی های آن به ترتیب در هیپوتالاموس جانبی (LH) و (ونترومدیال هیپوتالاموس VMH)، مرکز تغذیه و سیری مغز، می باشد.

هسته کمانی شامل دو گروه متفاومت رشته عصبی می باشد هسته کمانی متشکل از دو رشته مغزی مجزا می باشد. گروه اول نوروپپتید Y (NPY) و آگوتی ریلیتد پپتید را تحریک کرده و در LH دارای ورودی های تحریک کننده و در VMH دارای ورودی های بازدارنده می باشد. دومین گروه پرو – اپیوملانوکورتین (POMC) و تعدیل کننده کوکایین و آمفتامین (CART) را تحریک می کند و در VMH دارای ورودی های تحریک کننده و در LH دارای ورودی های بازدارنده می باشد.

در نتیجه رشته های عصبی NPY/AgRP غذا خوردن را تحریک کرده و از سیری جلوگیری می کنند، در حالی که رشته های عصبی POMC/CART سیری را تحریک کرده و از غذا خوردن جلوگیری می کنند. هر دو گروه رشته های عصبی هسته کمانی توسط لپتین تنظیم می شوند. لپتین هنگامی که گروه POMC/CART را تحریک می کند، گروه NPY/AgRP را باز می دارد؛ بنابراین، کمبود سیگنال های لپتین، چه در صورت کمبود و چه در صورت مقاومت در برابر لپتین، منجر به بیش از اندازه غذا خوردن شده و ممکن است در برخی از چاقی های ژنتیکی و اکتسابی اتفاق افتد.

♦  سلامت عمومی

سازمان جهانی بهداشت (WHO) پیش بینی کرده است که ممکن است اضافه وزن و مرض چاقی به زودی جای برخی از نگرانی های دیرین در مورد سلامت عمومی، مانند سوء تغذیه و بیماری های عمومی را به عنوان پراهمیت ترین عامل ضعف سلامتی بگیرد مرض چاقی به دلیل شیوع، هزینه و آثاری که بر سلامتی دارد به عنوان معضلی در سلامت عمومی و همچنین مشکلی سیاسی قلمداد می شود سلامت عمومی تلاش می کند که با جست و جو، عوامل محیطی مؤثر در افزایش شیوع چاقی در بین انسان ها را یافته، تا با درک آن ها، اصلاحشان نماید.

به نظر می رسد مهمترین راه حل های مورد نظر، تغییر در مصرف انرژی های اضافی غذایی و همچنین تغییر در جلوگیری از فعالیت های بدنی می باشد. این تلاش ها شامل تغییر در برنامه غذایی مدارس، اعمال محدودیت در فروش مستقیم تنقلات به کودکان و کاهش دسترسی به نوشیدنی های شیرین شده توسط شکر در مدارس می باشد. همچنین در زمان ایجاد محیط شهری، باید تلاش گردد تا جهت بیشتر شدن مکان های مناسب پیاده روی، دسترسی به پارک  ها افزایش یابد.

بسیاری از کشورها و گروه ها، آمارهایی مربوط به چاقی را منتشر نموده اند. در سال ۱۹۹۸ راهنمای فدرال ایالات متحده، با عنوان «راهنمای بالینی برای شناسایی، ارزیابی و درمان اضافه وزن و مرض چاقی در بزرگسالان: گزارشات مستند» ، منتشر شد در سال ۲۰۰۶ شبکه چاقی کانادا «رهنمای تمرینات بالینی کانادایی(CPG)  در مدیریت و جلوگیری از مرض چاقی در بزرگسالان و کودکان» منتشر کرد. این راهنما، یک راهنمای مستند گسترده برای دست یافتن به نحوه مدیریت و پیشگیری از اضافه و چاقی در بزرگسالان و کودکان می باشد.

در سال ۲۰۰۴، کالج پزشکی سلطنتی انگلستان اساتید سلامت عمومی، کالج سلطنتی طب و سلامتی کودکان، گزارشی مبتنی بر «مشکلات موجود» را منتشر کرد، که مشکلات در حال افزایش چاقی را در انگلستان بررسی می کند در همان سال کمیته منتخب سلامت مجلس عوام "گسترده ترین پرسش و پاسخی که تا کنون انجام گرفته است[…]" با موضوع مضررات چاقی بر سلامتی و جامعه در انگلستان و دیدگاه های ممکن درباره این مسأله را، منتشر کرد در سال ۲۰۰۶، سازمان ملی سلامت و مزایای بالینی (NICE) راهنمایی را در باب تشخیص و مدیریت چاقی، و همچنین تدابیری برای سازمان هایی که در مراقبت های سلامت نقشی ندارند، مانند

شوراهای محلی، منتشر کرد در گزاش منتشر شده در سال ۲۰۰۷ به وسیله آقای درک وانلس که برای بودجه پادشاهی منتشر شد، وی هشدار داد که اگر اقدامات بیشتری صورت نگیرد، چاقی ظرفیت زمین گیر کردن بودجه های سرویس سلامت ملی را خواهد داشت.

به نظر می رسد افزایش نرخ چاقی منجر به صدمات گسترده ای گردد. چارچوب سیاست های ضد چاقی (OPA) فرایندهای پیشگیری را به سه دسته سیاست های بالا، سیاست های میانه و سیاست های پایین، تقسیم می شود. سیاست های بالا به دنبال تغییر در جامعه، سیایت های میانه در پی اصلاح کردن رفتار اشخاص برای جلوگیری از چاقی، و سیاست های پایین در پی درمان بیمارهای فعلی مردم می باشد.

♦  درمان

در این شکل جعبه دو دارو را که برای درمان چاقی استفاده شده است مشاهده می کنید. ارلیستت در بالا، زیر نام برند ژنیکال در یک کادر سفید با لوگوی (روش) در گوشه پایین سمت راست (نام روش در داخل یک شش ضلعی) نشان داده شده است. سیبوترامین در زیر نام برند مریدیا قرار دارد. رنگ جعبه در بالا سفید و در پایین آبی می باشد که با نوار اندازه گیری جدا شده اند. حرف A از لوگوی ابوت لبراتوریز در نیمه پایینی جعبه قرار دارد. ارلیست سمت راست (ژنیکال)، معمول ترین داروی مورد استفاده در درمان چاقی می باشد، و سیبوترامین (مریدیا)، دارویی است که اخیرا به دلیل اثرات جانبی قلبی – عروقی آن، منع شده است.

مهمترین درمان بیماری چاقی، ترکیبی از رژیم غذایی و ورزش های جسمانی می باشد برنامه های رژیمی می تواند منجر به کاهش وزن در دوره زمانی کوتاهی شود، اما در بسیاری از اوقات ادامه این کاهش وزن دشوار بوده و نیازمند ورزش کردن و رژیمی دارای انرژی غذایی کمتر، به صورت قسمتی دائمی از زندگی شخص می باشد ادامه دادن یک فرایند کاهش وزن بلند مدت، در صورتی موفق می باشد که نرخ تغییر وضعیت زندگی، به آرامی از ۲ تا ۲۰ درصد تغییر کند تغییرات رژیمی و تغییرات روند زندگی در محدود کردن افزایش بی رویه وزن در حاملگی مؤثر می باشد و برای مادر و کودک مؤثر می باشد.

داروی ارلیستت (ژنیکال)، در حال حاضر به صورت انبوه در دسترس بوده و برای استفاده بلند مدت تأیید شده است. هرچند کاهش وزن ۲٫۹ kg (۶٫۴ lb) در طی ۱ تا ۴  سال نسبتا کم می باشد، و اطلاعات کمی در مورد اثر و عوارض بلند مدت این داروها بر چاقی در دسترس است مصرف این دارو با اثرات جانبی نسبتا شدیدی بر معده، همراه بوده و نگرانی ها با افزایش اثر منفی آن بر کلیه، افزایش می یابد دو داروی دیگر نیز در دسترس می باشند. لرکاسرین (بلویک) منجر به کاهش وزن متوسط ۳٫۱ kg )۳٪ وزن بدن)، بیشتر از پلاسیبو در طول یک سال گردد ترکیبی از فنترمین / توپیرامیت / فنترمین و توپیرامیت (کسیمیا) نیز تا حدی مؤثر می باشد.

مؤثرترین درمان برای چاقی جراحی باریاتریک می باشد. یک جراحی که برای چاقی شدید، کاهش وزن بلند مدت و کاهش احتمال مرگ و میر را در پی دارد. یک سری تحقیقات نشان داد که کاهش وزن ۱۴ تا ۲۵ درصدی (با توجه به فرایند انجام شده) در طی ۱۰  سال، در صورتی که همگام با پیشگیری های استاندارد کاهش وزن همراه باشد، منجر به کاهش ۲۹ درصدی در تمام عوامل مرگ و میر خواهد شد این در حالی است که با توجه به هزینه و خطر عوارض موجود، محققان به دنبال راه های مؤثر دیگری می باشند تا به درمان های کم خطرتری دست یابند.

♦  درمان غذایی

رژیم غذایی مناسب شامل حذف مواد غذایی پر کالری مانند غذاهای چرب، غذاهای شیرین، نوشابه و دلسترهای گازدار و سایر نوشیدنی های شیرین، چیپس سیب زمینی و پفک.

جایگزینی برنج در وعده غذایی که کالری بیشتری دارد با نان سبوس دار مانند نان بربری.

گنجاندن سبزی ها ،میوه ها، حبوبات، ماهی و لبنیات کم چربی در وعده های غذایی.

پرهیز از مصرف مواد غذایی شیرین مانند انواع شیرینیها، شکلات، کیک و کلوچه و نآن های روغنی.

وعده غذایی را حذف نکنید زیرا حذف هر یک از وعده های غذایی باعث تحریک مغز به پرخوری می شود.

افزودن ریزمغذی مس به رژیم غذایی باعث کم شدن اشتها می شود. احتمالا کمبود مس مغز را وادار می کند دستور پرخوری را به بدن بدهد. شیوه عملی افزودن ریزمغذی مس به رژیم غذایی: متأسفانه امروزه به دلیل گران بودن قلع، برخی افراد ناباب برای سفید کردن ظروف مسی از سرب استفاده می کنند و پخت غذا در چنین ظروفی می تواند همراه با مسمومیت جدی باشد. مغزی شیرهای معمولی از جنس برنج است دولت نیز بخاطر سلامتی جامعه روی شیرآلات ساختمانی نظارت دارد. یک تکه از مغزی برنجی را در سماور بیاندازید تا در آن بجوشد. این نیاز بدن به مس را تامین می کند در ضمن یون روی نیز به آب اضافه می کند که آن نیز سودمند است.

چای سبز: چای سبز حاوی ترکیبی است که اشتها را کم کرده و میزان سوخت و ساز بدن را افزایش می دهد.

از ادویه زنجبیل در غذا استفاده کنید. زنجبیل تاثیر زیادی در افزایش سوخت و ساز بدن دارد. می توانید از آن به عنوان ادویه غذا استفاده کنید یا به اندازه یک نخود پودر زنجبیل را در یک کاسه ماست ترکیب کرده و همراه با غذا میل کنید.

پیاز: پیاز توانایی چربی سوزی دارد. روزی یک عدد پیاز هیچ زیانی به بدن نمیرساند. سیر و موسیر نیز از گیاهان هم خانواده پیاز هستند و می توانید از آن ها نیز استفاده کنید.

روغن ماهی: مطالعات جدید محققان ژاپنی نشان می دهد این ماده غذایی نقش موثری در کاهش وزن دارد. سلول های چربی سفید با ذخیره چربی، مهمترین عامل اضافه وزن، به ویژه در ناحیه شکم و پهلو ها هستند. روغن ماهی با تبدیل سلول های ذخیره کننده چربی به سلول های سوزاننده چربی، سبب کاهش وزن می شود.

♦  همه گیر شناسی

قبل از قرن ۲۰ چاقی کمیاب بود در سال ۱۹۹۷ WHO به طور رسمی چاقی را به عنوان یک اپیدمی جهانی شناخت. از سال ۲۰۰۵ WHO برآورد کرد که حداقل ۴۰۰ میلیون فرد بالغ (۹٫۸٪)، با نسبت بالاتر میان زنان و مردان چاق هستند همچنین میزان چاقی با سن حداقل بالای ۵۰ یا ۶۰ سال افزایش می یابد و چاقی مفرط در آمریکا، استرالیا و کانادا سریعتر از میزان کلی چاقی در حال رشد است.

با در نظر گرفتن تنها مشکل کشورهایی با درآمد بالا، میزان چاقی در سراسر جهان در حال افزایش است و هم کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای در حال توسعه را تحت تاثیر قرار داده است این افزایشها به طور دراماتیکی بیشتر در محیطهای شهری احساس می شود تنها ناحیه ای از جهان که چاقی رایج نیست صحرای آفریقا است پژوهشی تازه نشان می دهد یک سوم مردم جهان یا اضافه وزن دارند یا چاق هستند. افزایش سطح رفاه، مصرف غذاهای پرانرژی و بی تحرکی از جمله دلایل افزایش تصاعدی چاقی در جهان هستند. بنا بر این پژوهش، در ایران، به طور متوسط پنجاه و چهار درصد جمعیت بالای بیست سال، اضافه وزن دارند یا چاقند.

سازمان بهداشت جهانی در گزارش سال ۲۰۱۵ خود اعلام کرد که بیشتر مردم اروپا، بیش از اندازه چاق هستند. بر پایه این گزارش ۵۹ درصد جمعیت اروپا یا اضافه وزن و یا مرض چاقی دارند به همین دلیل ممکن است جوانان این قاره به اندازه والدین خود عمر نکنند.

♦  تاریخ

♦  ریشه  شناسی

(چاقی (Obesity از کلمه لاتین obesitas گرفته شده که به معنای ضخیم، چاق یا فربه است. Ēsus شکل گذشته کامل edere )خوردنی) است، با ob )بالا) که به آن اضافه شده است لغت نامه انگلیسی آکسفورد '' اولین استفاده از این اسناد در سال ۱۶۱۱ توسطرندل کاتگریو)

♦  تمایلات تاریخی

یک مرد بسیار چاق با چانه های بزرگ و برجسته و سبیل که لباس سیاهی پوشیده و شمشیری در سمت چپش قرار دارد. در طول قرون وسطی و دوره رنسانس چاقی به ندرت بعنوان نشانه ثروتمندی به شمار می رفت، و در میان نخبگان رایج بود. آسلاندرو دل بورو، The Tuscan General که به چارلز ملین نسبت داده می شود (۱۶۴۵)

یک سنگ مینیاتور کنده کاری شده که یک زن چاق را نمایش می دهد.ونوس آف ویلندورف خلق شده در ۲۲۰۰۰-۲۴۰۰۰ قبل از میلاد مسیح یونانی ها اولین کسانی بودند که چاقی را به عنوان یک بیماری شناسایی کردند.

بقراطی ها نوشته اند که تنومندی به خودی خود بیماری نیست اما جلودار و پیشرو دیگر بیماری هاست یک جراح هندی ساشروتا )قرن ۶ قبل از میلاد مسیح) چاقی را با دیابت و بیماری های قلبی مرتبط ساخت او کارهای فیزیکی را برای کمک به درمان آن و عوارض جانبیش پیشنهاد داد در بیشتر تاریخ انسان، آن ها با مسئله کمبود غذا مبارزه می کرده اند بنابراین بطور تاریخی چاقی به عنوان نشانه ثروتمندی و رفاه دیده می شده است. این امر در میان اداره های بالا در قرون وسطی و دوره رنسانس در اروپا رایج بوده است و همچنین در تمدن آسیای غربی باستان.

با شروع انقلاب صنعتی فهمیده شد که قدرت ارتش و اقتصاد آن ها هم وابسته به اندازه بدن و هم قدرت سربازان و کارگرهایشان دارد افزایش شاخص میانگین اندازه بدن از آنچه که اکنون به عنوان کمبود وزن با توجه به میزان معمول به شمار می رود، نقش چشمگیری را در گسترش جوامع صنعتی بازی می کند بنابراین قد و وزن هر دو در طول قرن ۱۹ در کشورهای توسعه یافته افزایش یافت.

در طول قرن ۲۰ همچنانکه جمعیت ها به یک ژنتیک بالقوه قد و وزن رسیدند، شروع به افزایش بیشتر قد خود در نتیجه چاقی کردند در دهه ۱۹۵۰ افزایش ثروتها در جهان توسعه یافته روحیه و اخلاقیات بچگی را کاهش داد، اما با افزایش وزن بدن، بیماری های قلبی و کلیوی افزایش یافته و بیشتر رایج شد. در طول این دوره شرکت های بیمه ای رابطه بین وزن و توقعات زندگی و افزایش چاقی مفرط را دریافته اند.

فرهنگ های بسیاری در طول تاریخ چاقی را به عنوان یک عیب شخصیتی می دیده اند. یک شخصیت چاق در کمدی یونانی یک فرد شکم پرست و مسخره بود. در زمان مسیحیان غذا به عنوان ورودیهایی به گناهان تنبلی و شهوت بود در فرهنگ مدرن غرب، وزن اضافه اغلب غیر جذاب تلقی می شد و چاقی به طور معمول با کلیشه های منفی گوناگون ربط داده می شد. افراد در همه سنین می توانند با بدنامی اجتماعی روبرو شوند و ممکن است با استفاده از ادعاها یا فرار کردنهایشان به وسیله همرده هایشان مورد تمسخر قرار گیرند. یک بار دیگر چاقی عامل تمایز است.

ادراکات عمومی در جامعه غربی با توجه به سلامت وزنی بدن با وزنهایی که ایده آل به به شمار می رود، متفاوت استو هر دو آن ها از زمان شروع قرن ۲۰ تغییر کرده اند. وزنی که ایده آل فرض می شود از زمان دهه ۱۹۲۰ کمتر شد. این امر به وسیله این حقیقت که قد میانگین بانوی آمریکا و برنده مراسم ۲٪ از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۹۹ افزایش یافت، در حالی که وزن میانگین او ۱۲٪ کاهش یافت، نشان داده می شود از سوی دیگر تصورات مردم از وزن مناسب در جهت عکس تغییر کرده است.

در بریتانیا وزنی که در آن مردم خودشان را دچار اضافه وزن می دانند، بطور چشمگیری در سال ۲۰۰۷ بیشتر از سال ۱۹۹۹ بود اعتقاد بر این است که این تغییرات به دلیل اقزایش میزان چربی گرایی بود که منجر به افزایش پذیرش چربی اضافی به عنوان اندازه معمول شد.

هنوز هم چاقی به عنوان نشانه ای از ثروتمندی و رفاه در بسیاری از نقاط آفریقا به شمار می رود. این امر به طور خاص از زمان شروع اپیدمی ایدز رایج شد.

♦  هنرها

اولین مجسمه  ها از بدن انسان در حدود ۳۵۰۰۰-۲۰۰۰۰ سال قبل زنان چاق را نمایش می داد. برخی از جنبه های شکل ونوسی با تاکید بر باروری تمایل داشتند در حالی که دیگران احساس می کردند که آن ها نماینده “چاقی” در میان مردم آن عصر بودند. با وجودی که تنومندی در میان هنرهای یونانی و رومی وجود نداشت، احتمالا به منظور حفظ ایده آل های آنان با توجه به مدرن گرایی بود. این روش در میان تاریخ بسیاری از یهودیان اروپایی تنها با نمایش افراد با شرایط اقتصادی-اجتماعی پایین به عنوان افراد چاق، ادامه یافت.

در زمان رنسانس برخی از افراد از طبقه های بالا همانطور که در نقاشیهای هنری هفتم و الکساندرو دل برو دیده می شود، هیکل بزرگ خود را به رخ کشیدند. Peter Paul )۱۵۷۷–۱۶۴۰) رابنز معمولا زنان تمام بدن خود را در عکسها به نمایش می گذاشتند و از همین جا بود که کلمه رابنسکویی به وجود آمد. هر چند این زنان همچنان به شکل “ساعت شنی” همراه با رابطه باروری باقی ماندند در طول قرن ۱۹ دیدگاه ها در مورد چاقی در دنیای غرب تغییر کرد. بعد از قرنها که چاقی تبدیل به سندرم همراه با ثروت و موقعیت اجتماعی شد، لاغری به عنوان یک استاندارد مورد علاقه نمایان شد.

♦  جامعه و فرهنگ

♦  تاثیر اقتصادی

چاقی علاوه بر تاثیرات سلامتیش، باعث ایجاد مشکلات فراوانی از جمله معایبی در استخدام شدن می شود و هزینه های تجارتی را افزایش می دهد. این تاثیرات در همه سطوح جامعه از جمله افراد، شرکت ها و دولت ها احساس می شود.

در سال ۲۰۰۵، هزینه های پزشکی که در آمریکا برای چاقی اختصاص یافت ۱۹۰٫۲ میلیارد دلار یا ۲۰٫۶٪ از مخارج پزشکی برآورد شده است. در حالی که هزینه چاقی در سال ۱۹۹۷ در کانادا ۲ میلیارد دلار کانادا (۲٫۴٪ از کل هزینه های بهداشت) برآورد شده است هزینه کلی مستقیم سالیانه برای اضافه وزن و چاقی در استرالیا در سال ۲۰۰۵، ۲۱ میلیارد دلار بود. همچنین اضافه وزن و چاقی در استرالیا ۳۵٫۶ میلیارد دلار یارانه دریافت کرده بودند میزان برآورد مخارج سالیانه برای محصولات رژیمی فقط در آمریکا از ۴۰ میلیارد دلار تا ۱۰۰ میلیارد دلار است

برنامه جلوگیری از چاقی به منظور کاهش هزینه های درمان بیماری های مرتبط با چاقی به وجود آمد. هر چند، هر چه بیشتر افاراد عمر می کردند هزینه های پزشکی بیشتری وارد می شد؛ بنابراین محققان به این تنیجه رسیدند که ممکن است کاهش چاقی به بهبود سلامت اجتماعی کمک کند، اما برعکس باعث کاهش کلی سلامت عمر شد.

چاقی می تواند منجر به بدنامی اجتماعی و موانع استخدامی شود وقتی که افراد را با نقطه مقابل وزن معمولشان مقایسه می کنیم، کارگرهای چاق به طور میانگین میزان بیستری از غیبت کاری را دارا می باشند و ناتوانایی های بیشتری دارند، بنابراین موجب افزایش هزینه های کارفرما و کاهش تولید می شود یک مطالعه که کارکنان دانشگاه دوک (Duke University) را مورد مطالعه قرار داده، دریافته است که مردم با IBM بالاتر از ۴۰ دو بار بیشتر نسبت به آن هایی که IBM 24.۹-۱۸٫۵ دارند مدعی جبران کارگران شده اند. آن ها همچنین بیشتر از ۱۲ بار غیبت در روزهای کاری داشته اند.

رایج ترین جراحت در این گروه به دلیل افتادن و بلند کردن بود، بنابراین قسمت های انتهایی، کمر و دستها و پشت را تحت تاثیر قرار می داد کارکنان بیمه آلباما در ایالت متحده یک برنامه بحث برانگیز را برای تغییر کارکنان چاق تایید کردند که در آن اگر آن ها کاری برای کاهش وزن و بهبود سلامتیشان انجام ندهند، ماهی ۲۵ دلار از آن ها کسر خواهد شد. این آزمونها از ماه ژانویه ۲۰۱۰ آغاز شده و در مورد تمام کسانی که IBM آن ها بیشتر از ۳۵ کیلوگرم بر متر است٬^۲ و بعد از ۱ سال در ایجاد بهبودی در سلامتیشان رد می شوند، اجرا می شود.

برخی از محققان نشان داده اند که افراد چاق تمایل کمتری به استخدام در مشاغل و ترویج آن دارند افراد چاق همچنین حقوق کمتری نسبت به همرده های غیر چاق خود در مشاغل برابر دریافت می کنند. زنان چاق به طور میانگین ۶٪ و مردان چاق ۳٪ کمتر دریافت می کنند.

صنایع خاص مانند خطوط هواپیمایی، صنایع غذایی و بهداشتی نگرانی های مخصوص به خودشان را دارند.

به دلیل افزایش میزان چاقی، خطوط هواپیمایی با هزینه های بیشتر سوخت مواجه شده و برای افزایش پهنای صندلی ها تحت فشار قرار دارند در سال ۲۰۰۰ وزن اضافی مسافران چاق ۲۷۵ میلیون دلار برای هواپیمایی هزینه داشته است صنعت بهداشت موظف است در مورد امکانات خاصی مانند تجهیزات بلند کردن و آمبولانس باریاتریک سرمایه گذاری کند تا بطور محکمی بیماران چاق را کنترل نماید هزینه های رستوران ها به دلیل متهم کردن قضایی آن ها برای ایجاد چاقی افزایش یافت در سال ۲۰۰۵ کنگره آمریکا در مورد قانونی برای منع کشوری در برابر صنعت غذایی مرتبط با چاقی بحث و گفتگو کرد، هر چند هرگز تصویب نشد.

♦  اندازه مورد قبول

رئیس جمهور آمریکاویلیام هاوارد تافت اغلب به دلیل اضافه وزن مورد تمسخر قرار می گرفت

اصل هدف حرکت پذیرش چاقی، کاهش تمایز بین افرادی بود که چاق بودند واضافه وزن داشتند. هر چند برخی افراد سعی می کردند تا ارتباط ایجاد شده بین چاقی و نتایج منفی سلامتی آن را به چالش بکشند.

تعدادی از سازمآن ها وجود دارند که پذیرش چاقی را ترویج می کنند. این موسسات به طور چشمگیری در اواخر نیمه دوم قرن ۲۰ افزایش یافتند موسسه آمریکایی موسسه ملی پذیرش چاقی پیشرفته (NAAFA) در سال ۱۹۶۹ تشکیل شد و وظیفه خود را تحت عنوان حقوق شهروندان به منظور پایان دادن به تمایزات اندازه ای، تشریح کرد هر چند فرضیه چاقی به عنوان یک حرکت در حاشیه باقی ماند. موسسه ملی پذیرش اندازه (ISAA) یک سازمان غیردولتی (NGO) است که در سال ۱۹۹۷ به وجود آمد.

بیشترین جهت گیری آن ها جهانی بود و ماموریت خود را تحت عنوان ترویج پذیرش اندازه ها و کمک به پایان دادن به تمایزات وزن محور توصیف می کردند این گروه اغلب در مورد شناخت چاقی به عنوان یک ناتوانی تحت قانون آمریکایی های ناتوان (ADA) بحث داشتند. هر چند نظام قانونی آمریکا اعلام کرد که هزینه های بالقوه بهداشت و سلامتی عمومی از منافع این قانون ضد تمایزی برای پوشش چاقی زیادتر شده است.

♦  چاقی در دوران کودکی

میزان سلامتی BMI با توجه به سن و جنسیت بچه ها متفاوت است. چاقی در بچه ها و نوجوانان با توجه به BMI بیشتر از ۹۵ صدک است اطلاعات مرجعی که این صدک ها بر اساس آن ها ارائه شده از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۹۴ بدست آمده اند، پس بنابراین بوسیله افزایش های اخیر در نسبت چاقی تحت تاثیر قرار نگرفته اند چاقی کودکی در قرن ۲۱ به عنوان یک اپیدمی نسبی با افزایش نسبتها هم در جهان توسعه یافته و هم در جهان در حال توسعه، مطرح گردید. نسبت چاقی در پسرهای کانادایی از مقدار ۱۱٪ در سال ۱۹۸۰ به بالای ۳۰٪ در سال ۱۹۹۰ رسید، در حالی که در مدت زمان مشابه این مقدار در میان پسرهای برزیلی از ۴٪ به ۱۴٪ افزایش یافت.

با وجود چاقی در میان افراد بالغ، عوامل مختلف زیادی منجر به افزایش میزان چاقی کودکی می شود. عقیده ها بر این بود که تغییر رژیم های غذایی و کاهش فعالیت های بدنی دو عامل مهم در افزایش نسبتهای اخیر بوده است بدلیل اینکه چاقی دوران کودکی در دوران جوانی نیز ادامه می یابد و با تعدادی از بیماری های مزمن در ارتباط است، بچه هایی که چاق هستند اغلب مورد آزمایش فشار خون، دیابت، چربی بالا و چربی کبد قرار می گیرند درمان هایی که در کودکان مورد استاده قرار گرفته است درمان های زندگی گونه اولیه و روشهای تکنیکی است، گرچه تلاشها برای افزایش فعالیت در کودکان موفقیت های کمی داشته است.

در آمریکا درمآن های مورد استفاده برای این گروه سنی مورد تایید FDA نیست.

♦  آمار چاقی در کشورهای دنیا

عوارض ناشی از چاقی در گذشته در سنین بالای ۳۰ سال بروز می کرد، اما اکنون با توجه به شیوع چاقی در بین کودکان و نوجوانان سراسر جهان، سن ابتلا به عوارضی مانند دیابت و فشار خون به حدود ۱۰ تا ۱۹ سال رسیده است با توجه به جامعه ثروتمند و علاقه مند به مصرف مواد غذایی سریع، بسیاری از مردم ممکن است آمریکا را در بالای این لیست قرار دهند؛ این در حالیست که بر اساس آمار ارائه شده توسط  Visual.ly، صدرنشین جدول شاخص توده بدنی در میان مردم جهان، کویت است. این کشور عربی از میانگین شاخص توده بدنی ۲۷٫۵ برای مردان و ۳۱٫۷۴ برای زنان برخوردار است.

این آمار، آمریکا را با میانگین ۲۶٫۵ برای مردان و ۲۹ برای زنان در جایگاه دوم قرار داده است. بزرگسالانی که از میانگین وزن بدنی بین ۱۸٫۵ و ۲۴٫۹ برخوردارند، عموما از وزن بدنی مناسبی به نسبت قد خود برخوردارند. انگلیس که از سطوح رو به رشد چاقی بویژه در میان کودکان برخوردار بوده در جایگاه بیست و ششم این نمودار قرار دارد. میانگین شاخص توده بدنی برای مردان این کشور ۲۷ و برای زنان ۲۶٫۹ است. ایران با میانگین شاخص توده بدنی ۲۴٫۹ برای مردان و ۲۶٫۹ برای زنان در جایگاه ۴۶ قرار دارد.

کشورهای دیگر که در میان سنگین ترین ها قرار گرفته اند، شامل آلمان، یونان، آرژانتین و تعدادی از کشورهای عربی مانند امارات متحده عربی، عربستان و بحرین هستند. علیرغم شهرت استرالیا به عنوان یک کشور ورزش دوست، این کشور در جایگاه یازدهم این نمودار قرار دارد. جای تعجب نیست که برخی از فقیرترین کشورهای جهان در آسیا و آفریقا در میان کشورهای با کمترین شاخص توده بدنی قرار دارند. مردم بنگلادش با میانگین ۲۰٫۵ برای مردان و ۱۹٫۸ برای زنان از کمترین شاخص توده بدنی برخوردارند.

دیگر کشورهای نزدیک به پایین این نمودار شامل نواحی درگیر جنگ و خشکسالی مانند اتیوپی، رواندا، کنیا و اریتره است. برخی از کشورها دارای اختلاف چشمگیری در میان زنان و مردان هستند. در جامائیکا، میانگین شاخص توده بدنی برای مردان ۲۴٫۸ و برای زنان ۲۹٫۸ است. روندهای مشابه در کشورهایی مانند لسوتو، ترینیداد و توباگو و هائیتی قابل مشاهده است.

♦  در مورد دیگر حیوانات

چاقی در میان حیوانات اهلی در بسیاری از کشورها رایج است. میزان اضافه وزن و چاقی در سگهای آمریکایی از ۲۳٪ تا ۴۱٪ و چاقی حدودا ۵٫۱٪ است میزان چاقی در گربه ها کمی بیشتر از ۶٫۴٪ بود در استرالیا میزان چاقی در میان سگها در شرایط دامپزشکی ۷٫۶٪ تشخیص داده شده است خطر چاقی در سگها خواه نخواه به صاحبان چاق آن ها بستگی دارد. با این وجود رابطه مشابه بین گربه ها و صاحبان آن ها وجود ندارد.