عفونت مخمری مهبل عبارت است از: رشد بیش از حد کاندیدا آلبیکانس، نوعی قارچ که به طور طبیعی به مقادیر کمی در مهبل وجود دارد. اگر شرایط مهبل تغییر کند و برای رشد قارچ مطلوب تر شود، بیش از حد رشد می کند و جایگزین باکتری های بی ضرری می شود که به طور طبیعی قارچ را تحت کنترل نگه می دارند. استفاده از اسپری های بهداشتی بانوان، دوش های مهبلی و مصرف آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری های بی ضرر مهبل را بکشند و به قارچ اجازه بدهند که تکثیر شود.

تغییرات هورمونی ایجاد شده طی بارداری یا مصرف داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری نیز می تواند شرایط مهبل را تغییر داده و به قارچ اجازه رشد بیش از حد و ایجاد عفونت دهد. زنان مبتلا به دیابت به ویژه مستعد عفونت های کاندیدایی هستند. عفونت های مخمری شایع هستند. سه چهارم زنان یک بار در طول زندگی خود دچار این عفونت می شوند. برای پیشگیری از این عفونت ها، لباس زیرهای پنبه ای بپوشید و از قرار دادن ناحیه تناسلی در معرض مواد شیمیایی غیر ضروری مثل مواد موجود در اسپری ها یا پودرهای بهداشتی بانوان، کف حمام، یا تامپون های عطری یا نوار بهداشتی اجتناب کنید. از انجام دوش مهبلی خودداری کنید.

♦  علائم

عفونت های مهبلی کاندیدایی می توانند ترشح غیر طبیعی سفید و ضخیم، خارش و سوزش مهبل و تورم و قرمزی فرج ایجاد کنند. هم چنین ممکن است هنگام تماس جنسی مقداری سوزش خفیف یا ناراحتی در مهبل حس کنید.

♦  تشخیص و درمان

برای تشخیص عفونت مخمری واژن، پزشک نمونه ای از ترشحات مهبلی برای بررسی در آزمایشگاه خواهد گرفت. درمان معمول برای این عفونت یک داروی بدون نسخه ضد قارچ است که اغلب اوقات به صورت کرم یا شیاف مهبلی مصرف می شوند. یک دوز واحد قرص ضد قارچ نیز می تواند به همین اندازه موثر باشد اما ممکن است در صورت مصرف با برخی داروهای دیگر عوارض دارویی بدهد. هم چنین، قرص های ضد قارچ نمی توانند سوزش واژن و فرج را به سرعت کرم ها یا شیاف های مهبلی برطرف کنند. استفاده از شیاف ها و کرم های مهبلی برای یک هفته می تواند مشکل را برطرف کند.

اگر عفونت های کاندیدایی مکرر داشتید، پزشک احتمالا قند خون شما را برای دیابت چک کرده و تست هایی مثل HIV درخواست خواهد داد تا تعیین کند که چرا سیستم ایمنی شما ضعیف شده است.

♦  بهداشت مهبل

اکثر پزشکان فکر می کنند که شستن روزانه ناحیه اطراف ورودی مهبل (از جمله لبیاهای بزرگ و کوچک، پیشابراه و کلیتوریس) با آب و صابون های غیر عطری بهترین راه تمیز نگه داشتن این ناحیه است. از اسپری های خوشبو کننده که غیر ضروری بوده و حاوی مواد شیمیایی هستند که می توانند باعث سوزش جدار واژن، لبیاها و سایر قسمت های پوست شود استفاده نکنید. مهبل معمولا با ترشح مایع مخاطی که جاری شده و باکتری ها، سلول های کهنه و هرگونه خون قاعدگی را از مهبل خارج می کند خودش را تمیز می کند. ترشحات مهبل به طور طبیعی اندک هستند، می توانند شفاف بوده یا سفید و چسبناک باشند، و بوی ملایمی داشته باشد.

این ترشح به صورت یک لکه متمایل به زرد روی لباس زیر شما خشک می شود. قوام و حجم ترشحات ممکن است هنگام تخمک گذاری تغییر کند. عفونت های مهبل و گردن رحم می توانند ترشحات ضخیم تر و فراوان تر مهبلی ایجاد کنند که اغلب بدبو تر بوده و منجر به قرمزی، خشکی، پوسته ریزی، خارش و سوزش می شوند. دوش مهبلی نه ضروری است و نه توصیه می شود چون باکتری های مفیدی را که به طور طبیعی در مهبل وجود دارند و مهبل را علیه عفونت محافظت می کنند دور میریزد و ترشحاتی را که به پزشک کمک می کنند عفونت ها را تشخیص دهد خارج می کند.

خارج کردن باکتری ها و ترشحات، که بخشی از سیستم پاک سازی طبیعی مهبل هستند، ممکن است باعث طولانی تر شدن عفونت شود (هم چنین مهم است که بدانید دوش مهبلی یک روش جلوگیری از بارداری نیست). برخی از مواد مورد استفاده برای دوش مهبلی می توانند باعث تحریک جداره داخلی مهبل شود. در برخی از زنان، این مواد می توانند باعث واکنش های حساسیتی شوند. اگر ترشح مهبلی غیر طبیعی یا بدبو دارید و فکر می کنید که عفونت مهبلی دارید با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک معاینه لگنی انجام داده و نمونه ای از ترشحات مهبلی برای بررسی خواهد گرفت. سعی نکنید خودتان را با انجام دوش مهبلی درمان کنید.