غدد موجود در مجرای گوش خارجی برای محافظت مجرا از باکتری، آلودگی و سایر آشغال ها موم تولید می کنند. معمولا ریزش سلول های پوستی در مجرای گوش منجر به بیرون افتادن موم گوش و مواد باقیمانده می شود. اما در برخی افراد تولید بیش از حد موم، ریزش غیر طبیعی سلول های پوستی، استفاده از سمعک، یا تلاش برای تمیز کردن مجرای گوش با گوش پاک کن می توانند منجر به تجمع موم در گوش شوند.

♦  علائم و تشخیص

علائم انسداد توسط موم گوش عبارتند از احساس کیپ بودن گوش، کاهش شنوایی نسبی، زنگ زدن در گوش، و گاهی درد گوش. اگر علائم این اختلال را داشتید، سعی نکنید موم را با گوش پاک کن یا چوب خارج کنید چون به راحتی ممکن است موم گوش را به سمت پرده گوش فشار داده و به آن آسیب برسانید. برای رد کردن سایر مشکلات مهم تر به پزشک خود مراجعه کنید. او گوش شما را با یک ابزار نمایشگر چراغ دار به نام اتوسکوپ معاینه خواهد کرد.

♦  درمان

اگر شما انسداد مجرای گوش توسط موم گوش داشته باشید، پزشک ممکن است گوش را با آب گرم شسته و پیش از خارج کردن موم گوش آن را با قطره های گوشی نرم کند. اگر خارج کردن موم گوش دشوار باشد پزشک ممکن است آنرا با یک میله یا ابزار مکنده الکتریکی خارج کند. اگر بیماری عود کند پزشک ممکن است یک مایع بدون نسخه یا یک قطره گوشی برای نرم و خارج کردن موم گوش تجویز کند.

♦  خارج کردن موم

برای خارج کردن موم پزشک آب گرم را با فشار وارد گوش شما می کند. آب در طول مجرای گوش جاری شده به پرده گوش میخورد و برمیگردد و در طول کف مجرا جاری می شود تا به خارج شدن موم گوش کمک کند.