اوریون یک بیماری عفونی ویروسی است که باعث التهاب و تورم غدد تولید کننده بزاق بین گوش و فک می شود. در برخی موارد ممکن است مفاصل، لوزالمعده، بیضه ها یا تخمدان های کودک نیز درگیر باشند. اوریون معمولا در فصل بهار اتفاق می افتد و اغلب از طریق تماس با بزاق آلوده منتقل می شود.

بیماری معمولا در کودکان ۱۰ سال یا بالاتر ایجاد شده و با یک بار ابتلا ایمنی مادام العمر می دهد. عوارض احتمالی اوریون عبارت است از: عفونت بافت مغز (انسفالیت)، عفونت پرده های مغز (مننژیت)، عفونت حاد لوزالمعده (پانکراتیت) و عفونت و تورم بیضه ها (ارکیت) در پسرهای بزرگتر. پزشکان توصیه می کنند که تمام اطفال یک بار بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و مجددا بین ۴ تا ۶ سالگی علیه اوریون واکسینه شوند.

  علائم

علائم اصلی اوریون عبارتند از: تورم و حساسیت در دو طرف صورت زیر گوشه که ممکن است با درد گوش همراه باشد. در اکثر موارد هر دو طرف صورت متورم می شود، یک سمت چند روز پیش از سمت دیگر. کودک ممکن است در صحبت کردن، قورت دادن یا جویدن مشکل داشته باشد. در برخی موارد هم چنین ممکن است سردرد، تب (تا ۳۹٫۵ درجه سانتیگراد)، از دست رفتن اشتها و اسهال نیز دیده شود. اگر بیضه کودک متورم شود، علائم آن عبارت است از: درد در بیضه درگیر، لرز، تب بالا (تا ۴۱ درجه سانتیگراد)، تهوع و استفراغ. تورم تخمدان های یا لوزالمعده می تواند باعث احساس درد یا ناراحتی در ناحیه تحتانی شکم شود.

  تشخیص و درمان

تشخیص بیماری اوریون بر اساس علائم کودک و نتایج معاینه فیزیکی صورت می گیرد. بگذارید کودک استراحت کند و به او مقدار زیادی مایعات بدهید از جمله: آب، آبمیوه، نوشیدنی های ورزشی، چای یا نوشیدنی های بدون گاز و بدون کافئین. پزشک توصیه خواهد کرد که برای کاهش درد و تب به کودکتان استامینوفن یا ایبوبروفن (ولی نه آسپیرین) بدهید.

شما هم چنین می توانید با قرار دادن کیسه یخ پیچیده شده در یک حوله روی ناحیه درگیر درد آن را کاهش دهید. اگر بیضه ها متورم باشند پزشک برای کاهش درد و تورم دارو تجویز خواهد کرد. استفاده از کمپرس سرد یا گرم روی بیضه ها اغلب کمک کننده است. کودک مبتلا به اوریون معمولا طی ۱۰ تا ۱۲ روز کاملا بهبود می یابد.