تب به افزایش دمای بدن گفته می‌شود که معمولاً به عنوان یک واکنش طبیعی به عفونت‌ها یا بیماری‌ها رخ می‌دهد. تب می‌تواند علامتی از عفونت‌های ویروسی، باکتریایی، التهابی، یا حتی برخی از بیماری‌های خودایمنی باشد. دمای طبیعی بدن معمولاً بین ۳۶.۱ تا ۳۷.۲ درجه سلسیوس (۹۷ تا ۹۹ درجه فارنهایت) متغیر است و دمای بالاتر از ۳۸ درجه سلسیوس (۱۰۰.۴ درجه فارنهایت) به عنوان تب شناخته می‌شود.

علل

علل شایع تب شامل:

• عفونت‌ها:  مانند آنفولانزا، عفونت‌های باکتریایی، و عفونت‌های مجاری ادراری.
• بیماری‌های التهابی:  مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس.
• بیماری‌های خودایمنی:  مانند بیماری‌های تیروئید.
• سرماخوردگی:  معمولاً با تب خفیف همراه است.

علائم

تب ممکن است با علائم دیگری همراه باشد، از جمله:

• لرز
• تعریق
• سردرد
• درد عضلانی و خستگی
• کاهش اشتها

درمان

درمان تب بستگی به علت آن دارد و می‌تواند شامل:

• استراحت:  یکی از مهم‌ترین عوامل برای بهبودی است.
• مایعات:  برای جلوگیری از کم‌آبی بدن.
• داروها:  مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب و تسکین درد.

زمان مراجعه به پزشک

مراجعه به پزشک در موارد زیر ضروری است:

• تب بالا و مداوم (بیش از ۳۹.۴ درجه سلسیوس)
• تب همراه با علائم شدید دیگر مانند مشکل در تنفس، درد قفسه سینه، یا سردرد شدید
• اگر فرد در گروه‌های پرخطر (مانند نوزادان، سالمندان، یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف) قرار دارد.

تب معمولاً نشانه‌ای از یک واکنش طبیعی بدن به بیماری‌ها است و مهم است که به سایر علائم همراه آن توجه کنید.