التهاب اپیدیدیم یا لوله های بیضه و اورکیت


التهاب اپیدیدیم (اپیدیدیمیت) و التهاب بیضه‌ها (اورکیت) دو نوع التهاب هستند که می‌توانند به طور جداگانه یا به طور همزمان رخ دهند. هر دو وضعیت باعث درد و تورم در ناحیه بیضه می‌شوند و نیاز به درمان فوری دارند تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.

اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم)

اپیدیدیمیت به التهاب لوله‌های باریک و پیچیده‌ای به نام اپیدیدیم که در پشت بیضه‌ها قرار دارند، گفته می‌شود. این لوله‌ها اسپرم را از بیضه به مجرای خروجی منتقل می‌کنند. التهاب اپیدیدیم معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود، اما می‌تواند در نتیجه آسیب یا عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STIs) مانند کلامیدیا یا سوزاک نیز باشد.

علائم اپیدیدیمیت

  • درد و تورم در یک یا هر دو بیضه
  • احساس سنگینی یا ناراحتی در ناحیه بیضه
  • درد شدید هنگام ادرار یا انزال
  • خروج ترشحات غیرطبیعی از مجرای ادرار
  • تب و لرز در موارد شدید

اورکیت (التهاب بیضه)

اورکیت التهاب یک یا هر دو بیضه است و معمولاً به دلیل عفونت ویروسی یا باکتریایی رخ می‌دهد. ویروس عامل اورکیت معمولاً ویروس اوریون است که می‌تواند به ویژه در پسران بعد از سن بلوغ باعث این مشکل شود. اورکیت همچنین می‌تواند در نتیجه عفونت‌های جنسی یا گسترش عفونت‌های مجاری ادراری به بیضه‌ها بروز کند.

علائم اورکیت

  • درد ناگهانی و شدید در بیضه‌ها
  • تورم بیضه یا کیسه بیضه
  • تب و لرز
  • احساس سنگینی یا فشار در ناحیه بیضه
  • تهوع یا استفراغ در موارد شدید

اپیدیدیموارکیت

گاهی اوقات اپیدیدیمیت و اورکیت به طور همزمان رخ می‌دهند که به آن اپیدیدیموارکیت می‌گویند. این وضعیت به معنای التهاب هر دو ناحیه اپیدیدیم و بیضه است که معمولاً در اثر انتشار عفونت از اپیدیدیم به بیضه ایجاد می‌شود.

علل

  • عفونت‌های باکتریایی:  اغلب اپیدیدیمیت به دلیل عفونت‌های باکتریایی از جمله عفونت‌های ادراری یا بیماری‌های منتقله جنسی رخ می‌دهد.
  • عفونت‌های ویروسی:  اورکیت معمولاً به دلیل ویروس‌ها، به ویژه ویروس اوریون، ایجاد می‌شود.
  • آسیب‌های فیزیکی:  ضربه یا آسیب به ناحیه بیضه‌ها می‌تواند باعث التهاب شود.
  • گسترش عفونت:  عفونت‌هایی که از دستگاه ادراری به ناحیه تناسلی گسترش پیدا می‌کنند.

تشخیص

پزشک با بررسی علائم و انجام معاینه فیزیکی می‌تواند التهاب اپیدیدیم یا اورکیت را تشخیص دهد. سونوگرافی برای ارزیابی بیشتر و رد عوارضی مانند پیچ خوردگی بیضه معمولاً استفاده می‌شود. آزمایش‌های ادراری و خون نیز برای شناسایی عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی به کار می‌روند.

درمان

  • آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورتی که اپیدیدیمیت یا اورکیت ناشی از عفونت باکتریایی باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. درمان زودهنگام با آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند التهاب را کاهش داده و از عوارض بیشتر جلوگیری کند.
  • استراحت و تسکین درد:  استراحت، بالا نگه داشتن بیضه‌ها و استفاده از کیسه یخ می‌تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. داروهای مسکن نیز برای تسکین درد تجویز می‌شود.
  • درمان عفونت‌های منتقله جنسی:  اگر اپیدیدیمیت یا اورکیت ناشی از عفونت‌های منتقله جنسی باشد، شریک جنسی نیز باید تحت درمان قرار گیرد تا از گسترش مجدد عفونت جلوگیری شود.

عوارض

در صورت عدم درمان، این التهاب‌ها می‌توانند منجر به عوارض جدی مانند آبسه بیضه، ناباروری یا آسیب دائمی به بیضه‌ها شوند.

خبرهای تصویری

نظرات ارزشمند شما