شانه منجمد نوعی بیماری است که در آن کپسول مفصل (بافت سخت و لیفی که مفصل را در خود گرفته است) ضخیم و ملتهب می شود و حالت زخم پیدا می کند. شانه منجمد معمولا با یک آسیب جزئی مانند التهاب تاندون و یا بورسیت آغاز می شود که با تولید درد مزمن حرکت شانه را مشکل یا غیر ممکن می کند. این عدم استفاده منجر به خشکی بیشتر می شود و با بی استفادگی، بافت تضعیف شده و شانه از کار می افتد.

♦  علائم و تشخیص

حرکت شانه منجمد ابتدا بسیار دشوار است و کوچکترین حرکت موجب درد می شود. ناراحتی مزبور شب ها بدتر می شود. در نهایت بعد از مدتی درد فروکش می کند اما استخوان ها تا زمانی که درمان کامل صورت بگیرد به همان وضع می ماند. برای تشخیص شانه منجمد، پزشک بازو را می گیرد و حرکت می دهد تا ببیند دامنه حرکتی مفصل شانه تا کجا است.

♦  درمان

پزشک برای کمک به تسکین درد و التهاب مفصل در این بیماری، یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مانند آسپرین تجویز می کند و در مواردی فرد را به نزد درمانگر فیزیکی می  فرستد تا یاد بگیرد چطور تحرک شانه خود را با تمرینات بهتر کند (شانه منجمد باید تا جایی که می شود تحرک کند). در هر جلسه ماساژ شدید، اولتراسونیک تراپی (ultrasonic therapy) انجام می شود که در آن پزشک سعی می کند با هدایت و تمرکز امواج اولتراسوند در مناطق آسیب دیده بافت اسکار یا جای زخم را که باعث درد و عدم تحرک شده است شل کند.

اگر وضعیت درد و التهاب بهتر نشود پزشک یک داروی کورتیکواستروئید به شانه تزریق می کند. در موارد شدید، پزشک با اعمال بیهوشی عمومی شانه را دستکاری می کند یا برای نرم کردن بافت های زخم جراحی می کند.