کنژنکتیویت (که به آن چشم سرخ نیز گفته می شود) عبارت است از: التهاب ملتحمه، غشای شفافی که ناحیه سفید چشم را پوشانده و سطوح داخلی پلک ها را آستر می کند. التهاب ملتحمه بیماری شایعی است که می تواند ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی یا حساسیت باشد. التهاب های ناشی از ویروس ها یا باکتری ها هردو به شدت مسری هستند و می توانند از چشمی به چشم دیگر یا از طریق تماس با انگشت آلوده، دستمال کاغذی، دستمال یا حوله به فرد دیگری منتقل شوند.

التهاب ملتحمه ویروسی در اطفال کم سن و سال بسیار شایع است و می تواند هم زمان با عفونت ویروسی مجاری هوایی فوقانی مثل سرماخوردگی بروز کند. التهاب ملتحمه باکتریایی شیوع کمتری دارد اما می تواند جدی تر باشد. التهاب ملتحمه حساسیتی در نتیجه تماس با یک ماده حساسیت زا (مثل گرده گیاهان یا مواد آرایشی) بروز می کند که منجر به یک پاسخ حساسیتی می شود که در آن سیستم ایمنی برای حمله به ماده حساسیت زا، آنتی بادی (پروتئین های مبارزه کننده با عفونت) تولید می کند.

اگر زن بارداری با بیماری های منتقله جنسی مثل تب خال تناسلی، کلامیدیا یا سوزاک آلوده باشد، نوزاد تازه متولد شده وی (تا ۳ روز بعد از تولد) ممکن است دچار نوعی التهاب ملتحمه به نام آماس چشمی نوزادی شود که به علت تماس با گردن رحم در زمان زایمان ایجاد می شود. آماس چشمی بیماری وخیمی محسوب می شود که در صورت عدم درمان می تواند منجر به نابینایی شود.

♦  علائم

در همه انواع التهاب ملتحمه، این بافت که به طور طبیعی شفاف است، صورتی رنگ یا قرمز شده و موقع پلک زدن احساس شن ریزه در چشم وجود دارد. چشم هم دارای ترشحی است که شب تا صبح دلمه می بندد. التهاب ملتحمه باکتریایی معمولا ترشح ضخیم و زرد رنگ چرکی تولید می کند، التهاب های ویروسی و حساسیتی معمولا ترشح شفاف و آبکی تولید می کنند. التهاب ویروسی ملتحمه هم چنین می تواند گلودرد و تورم غدد لنفاوی جلوی گوش ایجاد کند. علائم دیگر التهاب حساسیتی ملتحمه عبارتند از: چشمان پف کرده و خارش دار و آبریزش بینی.

♦  تشخیص و درمان

تشخیص التهاب ملتحمه بر اساس شرح حال و معاینه چشم درگیر صورت می گیرد. اگر پزشک مشکوک به التهاب باکتریایی باشد نمونه ای از ترشحات چشمی برای بررسی آزمایشگاهی می گیرد. برای درمان التهاب ملتحمه باکتریایی، پزشک توصیه خواهد کرد که ترشحات چشمی را با ملایمت با آب گرم  بشورید و از قطره ها و پمادهای آنتی بیوتیکی چشمی تجویز شده استفاده کنید. بیماری معمولا بعد از یک هفته بهبود میابد. التهاب ویروسی معمولا به خودی خود طی ۷ تا ۱۰ روز از بین می رود. برای درمان التهاب حساسیتی، پزشک توصیه به استفاده از قطره های چشمی یا با بدون نسخه برای کاهش علائم حساسیتی می کند.

هم چنین لازم خواهد بود که شما ماده حساسیت زا را شناسایی کرده و برای پیشگیری از تکرار بیماری از تماس با آن اجتناب کنید. برای درمان آماس چشمی نوزادی، پزشک چشم و پلک های نوزاد را از ترشحات پاک می کند، قطره های آنتی بیوتیکی در چشم او میریزد و هم چنین آنتی بیوتیک وریدی تجویز می کند. برای جلوگیری از گسترش عفونت ملتحمه، دستان خود را مرتب بشورید و آن ها را از چشمان خود دور نگه دارید. از حوله و دستمال خودتان استفاده کنید و آن ها را روزانه عوض کنید و حوله ها، دستمال ها، ملحفه ها و روبالشی های خود را در آب داغ بشویید.