از دست رفتن محصولات حاملگی که سقط خود به خودی نیز نامیده می شود هنگامی روی می دهد که یک بارداری به صورت طبیعی قبل از آنکه جنین برای زنده ماندن در خارج رحم تکامل یابد، خاتمه یابد. حدوداً ۲۰ درصد از تمام بارداری ها معمولا در طی ۸ هفته اول به سقط می انجامند. طی فرآیند سقط جنین در حال تکامل و جفت از دیواره داخلی رحم جدا می شوند. جدا شدن ممکن است به دلیل نقایص تکاملی یا ژنتیک در جنین یا به دلیل آنکه جفت به طور مناسب به رحم نچسبیده است روی دهد.  بیش از نیمی از سقط ها به دلیل ناهنجاری های کروموزمی در جنین اتفاق می افتند.

سایر علل سقط عبارتند از: شکل غیر طبیعی رحم، بافت اسکار ( جوشگاه) در رحم، یا فیبروئیدها که تمام آن ها می توانند در قابلیت سلول تخم برای کاشته شدن در غشاء داخلی رحم تداخل ایجاد کنند. علت سقط اغلب ناشناخته است.  به ندرت ممکن است سقط بر اثر سقوط یا سایر آسیب ها ایجاد شود زیرا جنین در داخل رحم به خوبی محافظت می شود.

♦  علائم

 اولین علامت تهدید به سقط یا سقط احتمالی در اوایل دوران بارداری، خونریزی ضعیف از واژن است. اگر سقط در ماه های بعد تر اتفاق افتد، خونریزی ممکن است از چند قطره خون تا خونریزی شدید متغیر باشد.

خونریزی ممکن است بدون هیچگونه هشدار آغاز شود یا اینکه پیش در آمد آن ترشحات قهوه ای رنگ باشد. تهدید به سقط اغلب بدون درد است اگر جنین مرده باشد. سقط معمولا غیر قابل اجتناب است (سقط اجتناب ناپذیر نامیده می شود.) سقط اجتناب ناپذیر معمولا با درد کرامپی در قسمت تحتانی شکم یا پشت همراه است. درد می تواند به صورت مبهم و پایدار یا شدید و متناوب باشد. اگر بافت جامدی از واژن شما خارج شد آن را در یک ظرف قرار دهید و برای بررسی نزد پزشکتان ببرید.

پزشک می تواند با نگاه کردن به بافت به شما بگوید آیا جنین را به همراه جفت به طور کامل دفع کرده اید یا خیر . همچنین پزشک شما بافت دفع شده را برای انجام بررسی میکروسکوپی با هدف تعیین علت سقط به آزمایشگاه خواهد فرستاد. در صورت باقی مانده هر قسمت از جنین یا جفت در رحم سقط ناکامل خوانده می شود. چنانچه سقط ناکامل تشخیص داده نشود، خونریزی ادامه خواهد یافت و ممکن است بافت باقی مانده در رحم، عفونی شود.

هشدار!

♦  خونریزی واژینال در طول بارداری

چنانچه هر زمان در طی بارداری دچار خونریزی واژینال شدید، پزشک خود را مطلع سازید. خونریزی می تواند علامتی از یک مشکل جدی باشد. در اوایل بارداری، حدود ۲۰ درصد از خانم ها دچار خونریزی ضعیف واژینال یا لکه بینی می شوند: نظیر موقعی که تخم بارور شده در رحم کاشته می شود. در صورتی که طی ۶ ماه آخر بارداریتان دچار هر گونه خونریزی شدید، پزشک خود را مطلع کنید. با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید یا فوراً به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

خونریزی می تواند نشانه ای از سقط یا حاملگی خارج از رحم باشد. خونریزی واژینال بعد از هفته ۲۰ بارداری (که خونریزی پیش از زایمان نیز خوانده می شود) به طور معمول در ۳ ماهه آخر بارداری اتفاق می افتد و کمتر از ۲ نفر از هر ۱۰۰ خانم را مبتلا می کند و ممکن است علامتی از شروع زایمان قبل از موعد، پارگی وریدهای واریسی، آسیب به سرویکس، جفت سر راهی، جدا شدن بخشی یا همه جفت از دیواره رحم ( کندگی جفت) یا یک عارضه جدی دیگر باشد.

در موارد نادر، جنین در رحم می میرد اما خانم باردار هیچ علاقی از سقط را بروز نمی دهد که در این صورت سقط فراموش شده نامیده می شود. با وجود اینکه در سقط فراموش شده شما علائمی از سقط را بروز نمی دهید، اما دیگر علائم بارداری را هم تجربه نخواهید کرد. سقط های فراموش شده اغلب در طی یک ویزیت دوران بارداری و زمانی که پزشک متوجه می شود اندازه رحم رشد نداشته است کشف می شوند.

♦  استفاده از یک چارت برای ثبت حرکات جنین

یک جنین فعال معمولا چنین سالمی است. ممکن است پزشکتان از شما بخواهد فعالیت جنین را بر اساس یک چارت ثبت کنید. ممکن است او یک چارت در اختیار شما قرار دهد یا از شما بخواهد خودتان با تنظیم یک جدول، حرکات جنین را طی یک یا دو روز ثبت کنید. او از شما خواهد خواست که حرکات جنین را در زمانی از روز که حداکثر فعالیت را دارد ثبت کنید. درباره نتایج چارت ثبت حرکات جنین با پزشک خود مشورت کنید.

جنین های سالم ممکن است تنها ۱۰بار در روز ضربه بزنند یا هشت بار یا بیشتر در فعال ترین ساعات ضربه وارد کنند. به هر حال به ذهن بسپارید که تعداد حرکات می تواند متغیر باشد و گاها جنین هایی که در سلامت کامل به سر می برند ممکن است چندان ضربه نزنند. همچنین، جنین ها در اواخر دوران بارداری به دلیل محدودیت فضای رحم، کمتر حرکت می کنند.

♦  تشخیص و درمان

اگر خونریزی واژینال متوقف شود یا خیلی زیاد نباشد، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که در منزل استراحت کنید. چنانچه علیرغم وجود خونریزی، بارداری ادامه پیدا کند ممکن است پزشکتان بخواهد با  انجام یکسری آزمایشات سطح هورمون گنادوتروپین جفتی انسان  HCG را در خون شما اندازه گیری می کند تا مطمئن شود بارداری ادامه دارد و با در خواست سونوگرافی مطمئن شود جنین در حال تکامل هنوز زنده است. سعی کنید به مدت چند هفته پس از خونریزی، تماس جنسی نداشته باشید زیرا تماس جنسی می تواند انقباضات زایمانی را تحریک کند.

درباره سایر ملاحظاتی که باید رعایت کنید از پزشکتان سوال بپرسید هیچ درمانی طبی شناخته شده ای نمی تواند جلوی تهدید به سقط را بگیرد. اگر قرار بر این باشد که جنین شما سقط شود، ممکن است پزشکتان توصیه کند در منزل استراحت کنید یا حداقل نزدیک به منزل باشید تا جنین خارج شود. در صورتی که سقط اجتناب ناپذیر یا فراموش شده باشد، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد جنین و جفت باقیمانده را با روش ساکشن ( مکش ) خارج کند.

در مورد سقط ناکامل، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد هر گونه بافت باقیمانده در رحم را خارج کند. این قبیل فرآیندها معمولا در بیمارستان انجام می شوند اما ممکن است در مطب پزشک یا کلینیک صورت پذیرند. پس از سقط یک دوره کوتاه مدت مشاوره روانپزشکی برای برخی زنان بسیار مفید خواهد بود، به خصوص اگر قصد داشته باشد مجددا باردار شوند پس از گذشت۶ تا ۸ هفته از سقط، شما می توانید با خیال راحت برای بارداری مجدد اقدام کنید.

البته احتمالا پزشکتان به شما توصیه خواهد کرد قبل از اقدام به بارداری صبر کنید تا حداقل یک نوبت به طور طبیعی عادت ماهانه شوید تا بدین ترتیب تخمین زمان زایمان آسان تر گردد. اگر بیش از یک نوبت سابقه سقط دارید، ممکن است پزشکتان برای شما آزمایشات بیشتری درخواست کند تا علت سقط مشخص گردد.