کلامیدیا شایع ترین بیماری منتقله جنسی در ایالات متحده است. بیماری توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود که معمولا طی تماس جنسی واژنی یا مقعدی، و به ندرت دهانی، منتقل می شود. در زنان باکتری می تواند پیشابراه، رحم و گردن رحم، لوله های فالوپ، مقعد و ملتحمه (غشای مخاطی که قسمت سفید چشم ها را پوشانده و سطح داخلی پلک ها را آستر می کند) را درگیر کند.

در مردان باکتری می تواند پیشابراه، اپیدیدیم، غده پروستات، مقعد و ملتحمه را آلوده کند. در زنان عفونت درمان نشده کلامیدیا می تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود که می تواند باعث ناباروری شود. عفونت هم چنین می تواند باعث التهاب پیشابراه در زنان شود.

در مردان کلامیدیا یکی از علل اصلی عفونت پیشابراه به شمار می رود. در صورت عدم درمان، عفونت می تواند منجر به التهاب غده پروستات ، باریک شدن پیشابراه، التهاب اپیدیدیم، یک اختلال خودایمنی به نام سندرم رایتر یا ناباروری شود. در هر دوی زنان و مردان، عفونت می تواند طی تماس جنسی یا از طریق مالیدن دست به چشم ها منتقل شود و در آنجا منجر به التهاب ملتحمه گردد.

♦  نحوه استفاده صحیح از کاندوم

کاندوم پوششی از جنس لاتکس است که روی آلت تناسلی راست شده را میپوشاند و با مسدود کردن تبادل مایعات بدن در برابر بیماری های منتقله جنسی محافظت ایجاد می کند. با این وجود کاندوم ها نمی توانند کاملا علیه عفونت های منتقله جنسی محافظت ایجاد کنند مگر آنکه به طور مداوم و صحیح استفاده شوند. دستورالعمل های زیر به شما کمک خواهند کرد که از کاندوم استفاده صحیح کنید:

. فقط از کاندوم های لاتکس استفاده کرده و آن ها را در یک محل خشک و خنک به دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید.

. هرگز بعد از تاریخ انقضا از کاندوم استفاده نکنید.

. برای هر بار رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی از یک کاندوم جدید استفاده کنید. هیچ گاه یک کاندوم را دو بار استفاده نکنید.

. برای جلوگیری از پاره شدن کاندوم، از ناخون، دندان یا هیچ چیز تیزی برای باز کردن پوشش کاندوم استفاده نکنید. اگر کاندوم پاره شد، آن را دور انداخته یک کاندوم جدید استفاده کنید.

♦  باز کردن پوشش کاندوم

همواره پوشش کاندوم را با احتیاط باز کنید تا از وارد شدن آسیب به کاندوم پیگیری شود. برای جلوگیری از پاره شدن کاندوم، از ناخون، دندان یا هیچ چیز تیزی برای باز کردن پوشش کاندوم استفاده نکنید. اگر کاندوم پاره شد، آن را دور انداخته یک کاندوم جدید استفاده کنید.

. پیش از قرار دادن کاندوم روی آلت تناسلی پیچ آن را باز نکنید.

. کاندوم را بعد از راست شدن کامل آلت و پیش از آنکه هرگونه تماسی بین آلت و هر قسمتی از بدن شریک جنسی شما صورت بگیرید روی آن قرار دهید.

. اگر کاندوم در نوک خود مخزن نداشت، نوک کاندوم را به حدی عقب بکشید تا یک فضای ۱/۲ اینچی برای جمع شدن مایع منی ایجاد شود. همواره نوک کاندوم را فشار دهید تا هوای اضافه خارج شود، این کار از پاره شدن کاندوم جلوگیری خواهد کرد.

. اگر ختنه نشده اید، پوست ختنه گاه را پیش از پوشیدن کاندوم عقب بکشید.

. اگر کاندوم از قبل لغزنده نیست، چند قطره ماده لغزنده با پایه آب روی کاندوم بمالید.

♦  هشدار!

با کاندوم های لاتکس فقط از مواد روان کننده با پایه آب استفاده کنید. هرگز از کرم ها، لوسیون ها، روغن ها یا وازلین برای روان کردن کاندوم استفاده نکنید. این محصولات می توانند لاتکس را ضعیف کرده و منجر به پاره شدن کاندوم شود.

حلقه اطراف کاندوم را نگه داشته کاندوم را روی نوک آلت تناسلی قرار دهید. سپس در حالیکه هم چنان حلقه کاندوم را نگه داشته اید، پیچ کاندوم را به سمت قاعده آلت باز کنید.

اگر کاندوم از قبل روان نشده است، سطح بیرونی آن را با چند قطره ماده روان کننده با پایه آب نرم کنید. (روان کردن کاندوم حساسیت آن را افزایش داده و به جلوگیری از پاره شدن آن کمک می کند.)

♦  نحوه پوشیدن کاندوم

حلقه اطراف کاندوم را نگه داشته کاندوم را روی نوک آلت تناسلی قرار دهید. سپس در حالیکه هم چنان حلقه کاندوم را نگه داشته اید، پیچ کاندوم را به سمت قاعده آلت باز کنید. نوک کاندوم را به حدی عقب بکشید تا یک فضای ۱/۲ اینچی برای جمع شدن مایع منی ایجاد شود.

. اگر حس کردید که کاندوم طی تماس جنسی پاره شد، فورا رابطه را قطع کرده با احتیاط آلت را بیرون بکشید و یک کاندوم جدید بپوشید.

. بعد از انزال و قبل از اینکه آلت شل شود، حلقه کاندوم را گرفته و با دقت آن را بیرون بکشید تا اطمینان حاصل شود که کاندوم لیز نمیخورد.

. برای خارج کردن کاندوم، به آرامی آن را از روی آلت بکشید در حالیکه مراقب هستید مایع منی بیرون نریزد.

. کاندوم را در یک دستمال کاغذی بپیچید و آن را دور بیندازید. سپس دستان خود را با آب گرم و مقدار زیادی صابون به خوبی بشویید. افرادی که عفونت کلامیدیا دارند در خطر بیشتری برای آلوده شدن با HIV، ویروسی که بیماری AIDS را ایجاد می کند هستند. کلامیدیا باعث می شود که سلول های CD4 (سلول های خونی سفید مبارزه کننده با عفونت که مورد هدف ویروس HIV هستند) به ناحیه آلوده شده بروند تا با عفونت مبارزه کنند. اگر HIV در ناحیه آلوده وجود داشته باشد، این سلول های CD4 را مورد هدف قرار داده و آلوده می کند.

♦  علائم

از آنجائیکه اکثر افراد دارای کلامیدیا علامتی ندارند، به دنبال درمان نیز نمیروند که باعث می شود شریک جنسی خود را در معرض خطر قرار دهند. اگر علامتی ایجاد شود، معمولا ۱ تا ۳ هفته بعد از تماس با باکتری بروز می کند. در مردان علائم احتمالی عبارتند از درد حین ادرار کردن، سوزش یا خارش در اطراف پیشابراه، ترشح از نوک آلت تناسلی، یا تورم بیضه ها. در زنان علائم احتمالی عبارتند از درد در قسمت تحتانی شکم، درد حین تماس جنسی، ترشحات مهبلی و خونریزی در میان دفعات قاعدگی.احتمال علامت دار شدن در زنان کمتر از مردان است اما احتمال عوارض دراز مدت در نتیجه عفونت- مثل ناباروری- در زنان بیشتر است. هم چنین زن بارداری که عفونت کلامیدیا داشته باشد می تواند آن را طی زایمان به نوزادش منتقل کند، که می تواند باعث عفونت ریه (پنومونی) یا عفونت ملتحمه در نوزاد شود.

♦  تشخیص

برای تشخیص کلامیدیا، پزشک از یک گوش پاک کن برای گرفتن نمونه ای از پیشابراه مرد یا گردن رحم زن برای بررسی زیر میکروسکوپ استفاده خواهد کرد. پزشک احتمالا تست های آزمایشگاهی روی نمونه ادرار و نمونه ای از سلول های آلت تناسلی، گردن رحم یا مقعد انجام خواهد داد.

♦  درمان

برای درمان کلامیدیا پزشک یک آنتی بیوتیک مثل آزیترومایسین یا دوکسی سیکلین تجویز خواهد کرد. از آنجائیکه افراد مبتلا به کلامیدیا ممکن است هم زمان یک عفونت منتقله جنسی دیگر به نام سوزاک داشته باشند، پزشک در بسیاری موارد ترکیبی از آنتی بیوتیک ها را نسخه خواهد کرد تا هر دو عفونت را هم زمان درمان کند. در برخی موارد، آنتی بیوتیک ها ممکن است در بیمارستان و به شیوه وریدی تجویز شوند.

شما و شریک جنسی تان باید هم زمان درمان شوید تا از ریشه کن شدن عفونت اطمینان حاصل شود. پزشک از شما خواهد خواست تا کامل شدن درمان و بی علامت شدن از هر نوع تماس جنسی خودداری کنید. از پزشک خود بپرسید کی می توانید با خیال راحت فعالیت جنسی را از سر بگیرید.