زگیل توده ای است که توسط پاپیلوما ویروس انسانی در سطح فوقانی پوست ایجاد می شود. ویروس به سلول های پوستی تهاجم کرده و باعث تکثیر سریع آن ها می شود. زگیل ها از طریق تماس با زگیل یا سلول های پوستی ریخته شده از زگیل گسترش میابند. زگیل ها در نوجوان ها شایع ولی در اطفال و بالغین ناشایع هستند. زگیل های صورت بیشترین بروز را در اطفال و بالغین جوان دارند. چندین نوع مختلف زگیل وجود دارد که هر یک توسط گونه متفاوتی از ویروس ایجاد می شوند. اکثر زگیل ها بعد از چند سال بدون درمان از بین میروند.

♦  علائم و تشخیص

زگیل شایع یک توده زبر، سفت و معمولا بدون درد حاوی نقاط کوچک سیاه (که عروق خونی لخته شده میباشند) است. زگیل معمولا روی دست ها رشد می کند گرچه می تواند در هر قسمتی از بدن ایجاد شود. به زگیل شایع در کف پا زگیل کف پا گفته می شود و می تواند هنگام فشرده شدن به کف پا توسط وزن بدن ایجاد درد کند. زگیل های مسطح زگیل های کوچک و نرمی هستند که اغلب در تعداد بالا روی صورت ایجاد می شوند گرچه در هر جای دیگر بدن نیز ممکن است دیده شوند.

زگیل های تناسلی از طریق رابطه جنسی تناسلی، مقعدی، یا دهانی منتقل می شوند و می توانند در ناحیه تناسلی، اطراف مقعد یا اطراف دهان بروز کنند. اگر بالای ۴۵ سال دارید و دچار زگیل شده اید (و قبلا هرگز زگیل نداشته اید) یا اگر زگیل های شما دردناک بوده یا خونریزی می کنند یا خارش دارند به پزشک خود مراجعه کنید، ممکن است شما بیماری پوستی دیگری مثل سرطان پوست داشته باشید. هم چنین در صورتیکه زگیل صورت یا تناسلی دارید یا زگیلی دارید که به درمان پاسخ نمیدهد به پزشک مراجعه کنید.

♦  درمان

اکثر زگیل ها نهایتا به خودی خود ناپدید می شوند. رایج ترین شیوه برای درمان زگیل ها استفاده از برطرف کننده ها زگیل بدون نسخه است. این داروها یا زگیل را میسوزانند (با استفاده از اسید سالیسیلیک) یا آنرا با سرما فریز می کنند (با استفاده از ترکیبی از دی متیل اتر و پروپان) که باعث نابود شدن سلول های حاوی ویروس می شود. اما برای درمان زگیل های صورت یا تناسلی از این درمان های بدون نسخه استفاده نکنید.

این انواع درمان ها برای صورت و ناحیه تناسلی بیش از حد خشن هستند. یک روش بدون درد اما زمان بر برای درمان زگیل معمولی پوشاندن آن با نوار چسب برای ۶ روز، سپس تراشیدن آن با سنگ پا یا سمباده و پوشاندن مجدد آن با نوارد چسب است. این فرایند را هر ۶ روز برای ۲ ماه یا تا وقتی که زگیل کاملا ناپدید شود ادامه دهید. پزشکان تصور می کنند که این فرایند با نرم کردن زگیل و احتمالا تحریک سیستم ایمنی برای مبارزه با ویروس کار می کند.

چون این روش بدون درد است به ویژه در اطفال توصیه می شود. اگر این روش های فردی موثر نبود، پزشک ممکن است زگیل را با فریز کردن با نیتروژن مایع (جراحی کرایو)، یا سوزاندن آن با لیزر یا یک جریان الکتریکی فرکانس بالا (الکتروکوتری) خارج کند. ممکن است درمان نیاز به تکرار داشته باشد. یک روش جایگزین این است که پزشک دارویی به نام ایمیکوئید (که معمولا برای درمان زگیل های تناسلی استفاده می شود) برای درمان زگیل های معمولی و مسطح تجویز می کند. این دارو هر روز یا هر سه روز استعمال می شود. بلئومایسین (یک داروی ضد سرطان که در مقادیر کوچک مستقیما به داخل زگیل تزریق می شود)، سایمتیدین (یک آنتی هیستامین) و ترتینوئین (یکی از مشتقات ویتامین آ که در برخی ترکیبات ضد جوش صورت استفاده می شود) نیز گاهی اوقات در درمان زگیل هایی که خارج کردن آن ها دشوار است به کار میروند.